wiki

Ozaçlar,

Ozaçlar, Siu dillerinin Dhegiha alt öbeğine
bağlı bir dil konuşan Kuzey Amerika Yerlileri.
Aynı alt öbeğe bağlı Omahalar(*),
Ponkalar(*), Kanzalar(*) ve Kuapolarla(*)
birlikte Atlas Okyanusu kıyılarından batıyadoğru göç ettiler. Bir süre Kuzey ve Güney
Carolina ve Virginia’daki James ve Savannah
ırmaklan arasında kalan PiedmontPlatosunda yaşadıktan sonra Ozark Platosuna
ve bugün Missouri’nin batısında kalan
çayırlara yerleştiler. Burada beş kabile birbirinden
ayrıldı. Osage Irmağı kıyısındaki
köylerde kalan Ozaçlar, 19. yüzyıl başlarında
Missouri’deki topraklarını ABD hükümetine
bırakarak batıya, Kansas’taki Neosho
Irmağı vadisine göç ettiler.
Ozaçlar öteki Ova Yerlileri gibi tarımla
bizon avcılığını birlikte yürütürlerdi. Geyik,
ayı ve kunduz da önemli av hayvanlarıydı.
Köyleri, törenler ve meclis toplantıları için
kullanılan bir alanın çevresine dağılmış,
hasır ya da deri kaplı uzunevlerden(*)
oluşurdu. Av mevsiminde koni biçiminde
çadırlar kullanılırdı. Ozaç kabile yaşamının
merkezinde klanların simgesel gök ve yer
gruplarına, yer gruplarının da kuru toprak
ve suyu temsil eden alt gruplara bölündüğü
dinsel törenler yer alıyordu. Ozaçların bir
başka önemli özelliği de düzenledikleri şiir
okuma törenleriydi. Bunların başında, yeni
doğan her çocuğa evrenin yaratılış tarihinin
anlatılması gelirdi.
Ozaçlar Kansas’taki yerleştirme kampında
toplandıktan sonra beyaz kültürünü benimsememekte
direndiler ve deri giysiler giymeyi
sürdürüp viskiden uzak durdular.
Amerikan İç Savaşı’nm ardından, bütün
Yerli topraklarının beyazların yerleşimine
açılması için ABD hükümetine yapılan
baskılar karşısında Kansas’taki yerleştirme
kampını satmak zorunda kalan Ozaçlar elde
ettikleri parayla Yerli Topraklan’nda (bugün
Oklahoma) arazi satın aldılar. 19.
yüzyılın sonunda yeni yerleştirme kampında
petrol bulunmasının ardından ABD hükümetiyle,
bütün madencilik haklarının kendilerine
ait olmasını ve buradan elde edilen
gelirin kabile üyeleri arasında bölüştürülmesini
öngören bir antlaşma yaptılar. Böylece
zenginleşen Ozaçların sayısı günümüzde
5 bin kadardır.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir