(Elio), İtalyan film yönetmeni (Roma 1929 – ay. y. 1982). Etkin siyasal yaşamı 1949’da L’Unitâ gazetesinde sinema eleştirmeni olmasına neden oldu ve bu sırada pek çok sinema kulübünü teşvik etti ve belgesel filmler gerçekleştirdi. Aynı zamanda G. Puccini, C. Lizzani ve özellikle yardımcısı olduğu G. De Santis için senaryolar [Roma Ore undia, 1952; Giot- ni d’amore, 1954; Uomini e lupi, 1957) yazdı, iki kısa metrajlı filmden sonra (1960), 1961’de ilk filmini gerçekleştirdi:
L’assassino. Bu filmde siyasal ve toplumsal gerçekliği-.eleştirel bir biçimde sergiledi. Bu tutumunu.öteki filmlerinde de daî ha yoğuıvbir biçimde .sürdürdü: / giorni, contaîi (1962), ///maestro di Vigevano
(1963)^ Onuncu,kurbanca decimaivitti- maj^iseö], A ciascuno il suö v(1967)j£//j gın ruhlar:(\Jo tranquillo posto di campag-^ na) [1968], İndagine su un cittadino al di sopra di ogni sospetto (1969),’ifa classe operaia va in paradjşo (1971), La propri&ta non e’ piu un, furto. (1973), Jodo ,modo^ (1976), Buone noiizie (1979),