PUŞKİN

P U Ş K İN ; Rus şâir ve yazarı. Esas ismi Aleksandr
Sergeyeviç’tir. 1799’da Moskova’da doğdu.
1837’de Petersburg (Şimdiki Leningrad) ta öldü.
Birçok edebiyat tenkitçisine göre Puşkin, İngilizlerin
Şekspir’i (Shakespeare) ve İtalyanların Dante’si
ayarındadır.
Annesi, Deli Petro’nun zenci uşağının torunudur.
Babasının geniş kitaplığı sâyesinde Fransız
edebiyatını öğrendi. 1811 yılında, sonradan ismi
“Pushkin” olarak değiştirilen edebiyat okuluna
girdi. 1817’de buradan mezun olunca, Petersburg’da
Rus Dışişleri Bakanlığında çalışmaya başladı.
Üst tabaka politik yazarları ile tanıştı. Çalıştığı
bakanlık Puşkin’e muhtelif şehirlerde görevler
verdi. Ancak raporlarında radikal dekambristçi
politik görüşler ifâde ettiği için gizli servisçe bakanlıktaki
görevine son verilip, 1824’te sürgünegönderildi. 1826’da Çar I. Nikola, Puşkin’i affetti
ve Moskova’ya getirterek şahsî himâyesine aldı.
1831 yılında on altı yaşında, Natalia isminde
bir genç kızla evlendi. Ancak karısının Petersburg
sosyetesiyle kurduğu kötü ilişkiler onu yıprattı.
Karısı Natalia’nın Petersburg’da çalışan Fransız
Baron Georges d’Anthes ile kurduğu münâsebet
çevrede dedikodulara sebep olunca Puşkin,
d’Antes’i düelloya dâvet etti. Düelloda başından yaralanıp
iki gün sonra öldü.
Puşkin on dört yaşındayken Bir Şâir Arkadaşa
(Toa Poet Friend) isimli şiir kitabını bastırdı.
1814’te yazdığı Hürriyet (Freedom) isimli eseri
ancak, 1861’de Almanya’da basıldı. Bunda hürriyet
fikrini, politik liberalizmini ve ateist düşüncelerini
anlatmaktadır. Puşkin’in en meşhur eseri; Yevgeny
Onyegin isimli şiir kitabıdır. Bu kitabını yazmaya
1823’te başlayıp 1830 yılında tamamladı. 1833 yılında
Rus Akademisi üyeliğine seçilen Puşkin, 19.
yüzyılda Rus sanat ve mekteplerinde meydana gelen
büyük gelişmenin tekniğini ve standartlarını
kurdu. Kullandığı sâde ve akıcı üslûpla Rus edebiyatını
salonlardan dışarıya taşıdı.