ŞALGAM

ŞALGAM
DS), KH torunu jr. Rus tmeyen irin yarj ¡Osman ı tanın afinde nak zc tBatiad nra Rt hanlığ başla ı ilhak ı ı kendisi iOsma ia ka s’agc
sin), titüsü jen Eç Di okulb yküleri tanıd ikin ya^ edin nızı
74), 7 cı Dur “Fıra an Yur lAyna”
1 taraf ır yküsü ¡te. “Kurt 1e ve r taraf ır
1İSI ■ NATO] nutanlıi jndu. ıı oldı hğı Hc ı Harp1 yetletf başka
i Taktik Hava Kuvvetleri komu-görevlerini yürüttü. CENTO : Askeri Temsil Heyeti başkanlı-MGK Genel Sekreterliği yaptı, sralliğe yükseldi (1977) ve Kuvvetleri komutanı oldu. 12 1980 Harekâtı’nda komutanlık »n yanı sıra MGK üyesi olanda görev aldı. 1983’e dek sür-bu görevden emekliye ay-ıve Anayasa’nın geçici 2. mad-uyannca Cumhurbaşkanlığı fi üyeliğine getirildi (1983).
_U İSYANI, II. Bayezit za-Anadolu’daki Şiilerin Os-ıDevieti’ne karşı çıkardıkları iskanda Safevi Devleti’ni kuran İsmail, Anadolu’da Şii propa-ı girişti. Anadolu’ya halife-«jönderdi. Bunlardan Şahkulu . Teke sancağında birçok taraflı. Osmanlı yönetimi tara-ıelerinden timarları alınan bir-». Şahkulu’nun yanına geç-devletin diğer yörelerine gönderdi. Daha da kuv-Şahkulu, şehzadeler ara-kavgadan yararlandı; Mani-gtonekte olan Şehzade Kor-IMfcftrdı. Bunun üzerine Antal-Hasan Bey 3.000 kişilik ı Şahkulu’nun üzerine yü-„ancak yenilerek Antalya Kale-ağndı. Taraftarlarını artıran Anadolu Beylerbeyi Kara-[Mfa’ nın askerlerini yenerek lafcf? (1511). Kütahya üzeri-Karagöz Paşa ile yaptığı (•azandı ve Karagöz Paşa’yı öldürttü. Şehzade Kor-ıgönderdiği orduyu da yene-üzerine yürüdü, Sadra-Ali Paşa 8.000 kapıku-iu’nun üzerine hareket taraftarları savunma iı. Hadım Ali Paşa on-yardım gelmesini engelle birlikte Hadım Ali ı yanında yer alan Şehzade ık sancağına geri dö-ŞMıkulu, Osmanlı ordusu-asından yararlanarak ı geçü Hadım Ali Paşa 500 (onu takip etti; taraflar Sı-ı savaştı, Hadım Ali Pa-ı öldüler. Bunun üzeri-
ne ayaklananlar dağıldı, İran’a çekildiler. Bir kısmı yolda bir İran kervanını soyduğundan Şah İsmail tara fından idam edildi.
ŞAHMERAN ya da ŞAHMARAN,
Anadolu masal ve efsanelerinde yer alan doğaüstü bir yılan, “şah-ı ma-ran” (yılanların şahı). Bu yaratık, kadın başlı ve yılan gövdeli olarak betimlenir. Türk edebiyatında Şahme-ran ile ilgili ilk hikâyeye 15. yüzyılda ve Abdi Musa’nın “Câmâsbnâme” adlı mesnevisinde rastlanmaktadır. Şahmeran bundan sonra Anadolu masallarında işlenmiştir. Dünyanın hemen hemen bütün ülkelerinin mitolojilerinde yılana yer verilmiştir. Fakat Abdi Musa’nın hangi kaynaktan yararlandığı bilinmemektedir.