ŞEFTALİ AĞACI
Arabçası : Havh. Farsçası : Tüffah-ı Fârisî, Helv, Şeftâlû. Lâtincesi : Prunus Pérsica, Peach. Yetiştiği yer ve çeşitleri: Asıl vatanı Çin’dir. Ilıman bölgelerde yetişir. Kullanılan maddesi: Çiçeği, yaprağı, çekirdeği, meyvesi. Tıbbî Özellik ve Faydaları: a) Gülgillerden olup, özünde bol miktarda A vitamini bulunan bir bitkidir. Şeftalinin pişmişi mülâyemet verir. Çiği ve kurusu da kabızlık verir. Hazmı zordur. Kalb hastalığı olanlar asla yememelidir. Fazla yenirse¡ üzerine zencefil murabbası yahut bal yemelidir. b) Şeftâli iştahı artırır ve şehveti çoğaltır. c) Yaprağı dövülüp suyu kulak içine damlatılsa, kulak içinde olan kurtlan öldürür. ç) Çiçeğinin yahut yaprağının üsâresinden az miktar içilse veya göbek üstüne yakı gibi konulsa solucanlan düşürür. İdrar yollan- nı temizlerd) Çekirdeğinin yağı ağrıyan kulağa damlatılsa, ağrısını dindirir.
e) Harareti keser, sıtmaya iyi gelir, balgam söker.
d) Çekirdeğinin yağı ağrıyan kulağa damlatılsa, ağrısını dindi
rir.
e) Harareti keser, sıtmaya iyi gelir, balgam söker.
f) Göbek üzerine yakısı yapılıp konsa, solucan düşürür.
g) 150 gram suya 10 gram şeftali çiçeği, 25 gram şeker ilâve edilerek çocuklara verilse bağırsakları yumuşatır.
ğ) Olmuş m eyvesi, m ideye iyi gelir, hazmı kolaylaştırır.
h) Çekirdeğinin kabuğunun döğülmüşünden 3-4 gr. içildiğinde ishâli durdurur.
f) Göbek üzerine yakısı yapılıp konsa, solucan düşürür.
g) 150 gram suya 10 gram şeftali çiçeği, 25 gram şeker ilâve edilerek çocuklara verilse bağırsakları yumuşatır.
ğ) Olmuş m eyvesi, m ideye iyi gelir, hazmı kolaylaştırır.
h) Çekirdeğinin kabuğunun döğülmüşünden 3-4 gr. içildiğinde ishâli durdurur.
