SEPİLEME
TANER, Haldun (1915 istanbul-1986 İstanbul), öykü ve oyun yazarı. Ortaöğrenimini Galatasaray Lisesi’ nde (1935), yükseköğrenimini Almanya’da Heidelberg Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde (1938), İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Alman Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde tamamladı. Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Bölümü’nde asistanlık (1950-1954), Max Reinhard Akademisi’nde tiyatro ihtisası yaptı. Gazetecilik Enstitüsü’ nde ve Edebiyat Fakültesi’nde öğretim görevlisi olarak çalıştı (1954-1972). Haldun Taner, yeni edebiyat akımına yaşıtlarından çok daha sonra katıldığı halde özellikle Küçük Dergi’de (1953) ortaya koyduğü ürünlerle deney evrelerini geçirmiş, kişiliğini bulmuş bir sanatçı olarak ilgiyle karşılandı. Birkaç yıl fıkra yazarlığı da yapan (Tercümarî, 1957) Taner, daha sonra yöneldiği tiyatro çalışmalarında, giderek değişik, ama geniş kalabalık seyirci arama kaygısının getirdiği ödünleri bilerek ön plana alan yapıtlarıyla 1960-
1967 yıllarının verimli kalemlerinden biri oldu. En tanınmış oyunlarından “Keşanlı Ali Destanı” yurtiçinde ve yurtdışında (Almanya, İngiltere, Çekoslovakya, Yugoslavya) birçok kez oynanmış 1984’te tekrar yurtiçinde sahneye konmuştur. 1967’de Ahmet Gülhan, Z. Alasya ve M. Ak-pınar’la birlikte Devekuşu, daha sonra A. Gülhan’la birlikte Tef adlı kabare tiyatrolarını kurmuştur. “Di-şardakiler, Ve Değirmen Dönerdi, Fazilet Eczanesi, Lütfen Dokunmayın, Huzur Çıkmazı, Eşeğin Gölgesi, Zilli Zarife, Ay ışığında Şamata.” Haldun Taner’in çeşitli topluluklar-ca sahnelenmiş, ama kitap olarak yayımlanmamış oyunlarıdır. Başlıca yapıtları: “Yaşasın Demokrasi” (öyküler, 1949), “Tuş” (öyküler, 1951), “Şişhaneye Yağmur Yağıyordu” (1953). “Günün Adamı” (oyun, 1953), “Ayışığında Çalışkur” (öyküler, 1954), “On ikiye Bir Var” (öyküler, 1955 Sait Faik Öykü Armağa-nı’nı kazandı, basımı 1954), “Devekuşuna Mektuplar” (fıkralar, 1960). “Keşanlı Ali Destanı” (oyun, 1964), “Sancho’nun Sabah Yürüyüşü” (1969), “Sersem Kocanın Kurnaz Karısı” (TDK 1971 Tiyatro Ödülü kazandı), “Hak Dostum Diye Başlayalım Söze” (söyleyişler, 1978), “Ölür ise Ten Ölür, Canlar Ölesi Değil” (portreler, 1978), “Gözlerimi Kaparım Vazifemi Yaparım” (oyun, 1979).
TANG, Çin’de 618-907 yılları arasi hüküm süren sülale. Tang sülalesi zamanında Çin, dünyanın en büyük ve en güçlü imparatorluğu haline geldi. 7. yüzyılın başında Çin’e egemen olan Suy sülalesinin genişleme politikası Kore’de büyük başarısızlığa uğrayınca 616 yılında Çin’de büyük bir ayaklanma oldu. Bu sırada büyük bir savaşçı olan Li Şımin ortaya çıktı ve dört yıl içinde düzeni yeniden kurdu. İmparatorluğu babasına verdi. Babasından sonra-626’da kendisi imparator oldu ve-bundan sonra Tay Dzung adıyla anıldı. Tang sülalesi kısa zamanda Orta Asya ve Kore’nin büyük bölümü üzerinde egemenlik kurdu. Bu dönemde ticaret, özellikle çay ticareti çok gelişti. 755’te General An
