Şeyh Şamil’i Rus Esaretinden Osmanlı Sultanı Kurtarmış!

Şeyh Şamil

Kafkas Kartalı Şeyh Şamil, bundan tam 155 yıl önce, 1859 Eylülünde Ruslara esir düşmüştü. Ardından gelen 10 yıllık esaret sonunda Osmanlı sultanının kefil olması ve yardımıyla ailesiyle birlikte Osmanlı topraklarına ve mukaddes

beldelere ulaşmıştı…

Ömrünü Kafkasya’da Ruslara karşı destanı bir mücadeleyle geçiren Şeyh Şamil,

Rusların korkulu rüyası haline gelmişti. Onun başarılarla dolu kahramanlık hikâyesi, 1859 yılında 65 bin kişilik Rus ordusu karşısında, himayesinde bir kaç yüz Müslüman kalıncaya kadar sürmüştü. Giriştiği son mücadelesinde Ruslara esir düşen bu şanlı mücahidi Rus Çarı II. Alexandr ayakta karşılamıştı.

Ailesi ve yakın çevresiyle birlikte Rusya’da 10 yıla yakın esir hayatı süren Şeyh Şamil, kendisinden sonra aile efradının Rus topraklarında kalıp Hristiyanlaşacağından endişe ediyor ve ömrünün son anlarını Medine’de geçirmek istiyordu. Bu sebepten, ailesi ile birlikte hacca gitmek üzere Rus çarından müsaade istedi. İlk etapta Çar, devletine otuz yıl boyunca gün yüzü göstermeyen bu şanlı İslam mücahidine müsaade etmekten çekinse de, daha sonra oğlunu rehin bırakması ve haccı yaptığında Rusya’ya geri dönmesi şartıyla onun bu isteğini kabul etti.

Şeyh Şamil Rus Çarı’nm müsaadesi üzerine yola çıktı. Önce İstanbul’a geldi. Burada bir müddet kaldıktan sonra Sultan Abdülaziz Han’la da görüşüp ondan, ömrünün geri kalan kısmını Medine’de geçirmesini ve aile efradının artık Osmanlı Devleti himayesinde yaşamasını sağlamasını rica etti. Osmanlı sultanı onun bu haklı isteğini yerine getirmek için derhal Rus Çarı Aleksandr’a bir elçi göndererek

Şeyh Şamil ve ailesinin bundan sonra Rusya’ya dönmeyip Osmanlı Devleti sınırları içerisinde kalmalarını istedi.

Çar, sultanın bu isteğini kabul etti. Bunun üzerine Şeyh Şamil’in Rusya’daki 10 yıllık esaret hayatı son buldu.

Daha sonra Sultan Abdülaziz onu çok arzuladığı mukaddes belde Medine’ye gönderdi. Ömrünü Allah yolunda cihada adamış bu şanlı kumandan, 17 Şubat 1871’de Medine’de vefat etti ve Cennetü’l-Bakî kabristanlığına defnedildi.

Şeyh Şamil ve Rus hâkimiyetinde yaşayan Dağıstanlı Müslüman fukaranın Beytullah’a gitmek ve Osmanlı topraklarına yerleşmek üzere Devlet-i Aliyye’den yardım taleplerini, Sultan Abdülaziz Han devrine ait 16.4.1862 tarihli bu vesikadan okuyalım.

Günümüz Türkçesiyle

Mübarek padişah hazretlerinin huzuruna, biri Dağıstan ve Çerkez muhacirleri tarafından, diğeri sadece Dağıstan muhacirlerinden bazı fakir kimselerin imzasıyla birlikte takdim edilen iki adet Arapça arzuhalin ayrı ayrı kısaca tercümesidir.

Şeyh Şamil Efendi kullarının asıl maksadı hacca gitmek ve Medine-i Münevvere’de ömrünün sonuna kadar Allah yolunda ibadet etmek olmakla Allah ve Resûlü aşkına bu maksadına padişah hazretlerinin rıza göstermesi halinde tarafından, sultanın rızasına aykırı bir hareket zuhur etmeyeceğine Çerkez ve Dağıstan