SİGNORET, Simone (1921 Wiesbaden/AI manya-1985 Eure), Fransız kadın sinema ve tiyatro oyuncusu. Asıl adı Simone Kaminker’dir. Sinemaya 1942’de başladı. İlk başarılı oyunu, 1946’da yönetmenliğini Jacques Feyder’in yaptığı “Macadam” daki rolüdür. Başlıca filmleri: “Les Démons d’Aube” (Şafak Şeytanları,
1945), “Dédée d’Anvers” (1947), “La Ronde” (Halka, M. Olphus’un,
1950), “Cocque d’Or” (Altın Miğfer, Jacques Becker’nin, 1952), ‘Thérèse Raquin” (M. Carné’nin, 1953). “Les Diaboliques” (Şeytan Ruhlu İnsanlar, H. G. Clouzot’nun, 1954), “La Mort en ce Jardin” (Bu Bahçede Ölüm, L. Bunuel’in, 1956), kendisine oscar kazandıran “Room at the Top” (Tepedeki Oda, J. Clayton’ın
1958), “Comportlment Tueurs” (Caniler Kompartımanı, Costa Gav-ras’m, 1965), ‘The Sea Gull” (Marti, 1968), “La vie Devant Soi” (Onca Yoksulluk varken, 1977), “Sudith Therpavue (1978). 1954’te ‘The Cru-cible” (Cadı Kazanı), 1966’da “Mach-bet” oyunlarıyla tiyatro sahnesine de çıktı.
SİGORTA, elektrik devrelerinde devreyi koruyan eleman. Genellikle yalıtkan bir madde içine geçirilmiş, ergime noktası düşük metal bir telden oluşur. Telden geçen akım teli ısıtır ve akım şiddeti arttıkça telin sıcaklığı yükselir. Sonunda ergime noktasına ulaşarak kopar. Böylece devre açılmış olur, yani akım kesilir. Evlerde kullanılan, sigortaların teli “buşon” adı verilen iki ucu metal kapaklı porselen bir mahfaza içine alınmıştır. Bu tel ergiyince genellikle buşon kapakları arasına kablo te li sarılarak sigorta yeniden “bağlanır”. Gereğinden çok tel sarılmasının yanı sıra bu tür bağlamâ, kopan
tellerin elektrik çarpmasına yol açması bakımından da tehlikelidir. Bu nedenle genellikle her “attığında”, düğmesine basılarak yeniden çalışması sağlanan ve belli bir ampere ayarlanmış “otomatik sigorta” kullanılır. Sanayide büyük akımlar için “bıçaklı sigortalar, elektronik aygıtlarda ve otomobillerde de uçları metal kapaklı, içinde ince bir iletken bulunan küçük cam tüp biçiminde sigortalar kullanılır.
SİGORTA, ileride ortaya çıkabilecek tehlike ve kazadan doğacak zararın giderilmesinin, önceden yapılan ödemeler (prim) karşılığında taahhüt altına alınması. İnsanlar çok eski zamanlardan beri yaşamlarını ve mallarını muhtemel zararlara karşı güvence altına almak istemişlerdir. Bu isteğin sonucu olarak sigortacılık 14. yüzyılda’İtalya’nın kıyı limanlarında, daha sonra İngiltere’de başladı. Dünya ticaretinin gelişmesiyle sigortacılık da önemli ilerlemeler kaydetti. Türkiye’de ilk sigorta şirketi 1893’te kurulan Osmanlı Sigorta Şirketi’dir. Cumhuriyet’ten sonra sigortacılık giderek gelişti. Ruhsat alarak çalışmaya başlayan sigorta şirketi, belirli nedenlerle oluşacak zararlara karşı tazminat vermeyi taahhüt eder. Sigorta yaptıran ile sigorta şirketi arasında oluşacak zararın tazminat miktarı üzerinde bir anlaşmaya varılır.. Sigortalama karşılığı olarak, sigorta yaptıran şirkete yıllık prim ödemelerinde bulunulur. İki tarafı bağlayan anlaşmaya sigorta poliçesi denir. Sigortalanacak nesnelerin çeşidi kadar sigorta vardır. Sözgelimi evin, işyerinin, eşyaların, taşınır malların, gemilerin vb. nesneleri yangına karşı sigorta ettirilmesi yangın sigortası adını alır. Yangına karşı sigorta ettirilen nesnelerin maddi değeri, yangın olma ihtimalinin büyüklüğü (rizikosu) sigorta şirketi tarafından araştırıldıktan sonra tazminat bedeli kararlaştırılır. Malın maddi değeri ve rizikosu ne kadar büyükse ödenecek primler de o kadar yüksek olur. Aynı şekilde, kaza sigortası, afet sigortası, deniz kazalarına karşı sigorta, hayat sigortası vb. vardır. Hayat sigortası,