Sokrates
Eski Yunan filozofu (Alopeke, Attike İ.Ö. 470’e d.-Atina 399). Heykelci Sophroniskos ile ebe Phainarete’nin oğ-
Eski Yunan filozofu Sokrates, gerçeğe yalnızca ortak bir çabayla ulaşılacağına inandığından, karşılıklı konuşmalara dayanan, “zihinleri doğurtma” adını verdiği tekniğiyle, konuştuğu kişinin içindeki gerçeği doğurtmayı amaç almıştır.
Düşünceleri günümüze, Eflatun, Ksenophon ve Aristoteles’in yapıtları aracılığıyla kalmıştır.
lu olan Sokrates (Sokratda denir), başlangıçta babası gibi heykelcilikle uğraşıp, sonra sofistlerin fizik ve astronomiye yönelik araştırmalarıyla ilgilendi; ama çok geçmeden bu araştırmaların boşluğunu anlayarak, insan ruhunu kavramaya çalıştı. Delphoi tapınağında yazılı “Kendi kendini tanı” özdeyişinin, felsefenin temel kuralı olduğuna inanıp, her kişinin, içinde tanrının yerleştirmiş olduğu düşünceleri bulabileceğini, böylece tanrısalı tanıyabileceğini düşünerek, böylece, annesi gibi bedenleri değil, ruhların kapsadıkları gerçekleri “doğurtmaya” karar verdi (öğretim yöntemi olan bu doğurtma sanatına, maieutike adı verilir). Peloponnesos Savaşı döneminde ve Atina’nın 404’te uğradığı bozgunu izleyen karışıklık yıllarında demokratların düşmanlığını çeken genç soylular arasına katılmak yanlışını işleyip, yeni düşünceler yayan kişilere duyulan güvensizliği üstüne çekti ve İ.Ö. 399’da Melatos, Anytos, Lykon’un açtıkları davada, yeni tanrılar getirip, gençleri baştan çıkarmakla suçlandı, ölüm cezasına çarptırılıp, zengin
