Genel

SRİ LANKA

SRİ LANKA

ve doğu kesimleri kaplayan “kurak” bölgedeyse, yılın yalnızca üç ayında

0   500 mm’nin biraz üstünde yağış alınır. Uzun yağışsız dönemler nedeniyle, “kurak” bölgede, yağışlı bölgede­ki sık bitki örtüsüne rastlanmaz. Kıyı ovalarında yıllık sı­caklık ortalaması 28 °C’tır.

Sri Lanka’da grafit ile safir ve yakutu içeren değerli taşlar dışında yeraltı gelir kaynağına rastlanmaz. Top­rakları, tropikal ölçülere göre son derece verimlidir. TOPLUM YAPISI

Yüzölçümünün küçüklüğüne karşın etnik yapısı karma­şık olan, bu yüzden de silahlı çatışmaların sürekli birbi­rini izlediği Sri Lanka’da, büyük bölümü orta ve güney­batı kesimlerde yaşayan Seylanlılar (Sinhaliler), toplam nüfusun yaklaşık % 74’ünü oluşturur, Hint-Avrupa dil­lerinden olan ve yalnızca Sri Lanka’da kullanılan Sey­lanca konuşurlar (çoğu İngilizce de bilir); büyük bölü­mü buddhacıdır. Kuzey kesimde, doğu kesimde ve bü­yük kentlerde yaşayan Tamiller (ya da Tamullar), nüfu­sun yaklaşık % 12’sini oluşturur, Dravid dillerinden Ta­milce konuşurlar; çoğu hindu dinindendir. Sömürge döneminde, tarım işletmelerinde çalıştırılmak için Hin­distan’dan getirilmiş Hindistan Tamillerinin soyundan gelirler. Ülkedeki üçüncü azınlık topluluğu, Arap tüc­carların soyundan gelen Mağriblilerdir; toplam nüfusun %7’sini oluştururlar. Çoğu Tamilce konuşur ve müslü-

c°                    F° Sri Lanka’da,

Colombo ve Trincomalee’nin yıllık iklim çizelgeleri, adadaki başlıca iklim bölgelerini de yansıtmaktadır. Kırmızı

dikdörtgenlerle aylık sıcaklık ortalamaları, mavi dikdörtgenlerle aylık yağış ortalamaları verilmiştir.

Ülkenin başkenti ve Hint okyanusu kıyısındaki önemli limanı

Colombo’da muson iklimi, Bengal körfezi kıyısındaki Trincomalee ’deyse bir yağışlı-bir kurak mevsimi bulunan tropikal iklim egemendir.

mandır. Özellikle doğu kıyısında ve kentlerde yerleş­mişlerdir. Yetişkin nüfusun büyük bölümü okuma yaz­ma bilen ülkede, devlet tarafından hazırlanan program­larla, sağlık hizmetleri de önemli ölçüde geliştirilmiştir. EKONOMİ

Nüfusun yaklaşık yarısının geçimini tarımdan sağladığı adanın büyük bölümünde, pirinç, güneybatı kesimde hindistancevizi ve kauçuk, kurak kesimdeyse biber ve mercimek yetiştirilir. Dağlık bölgelerdeyse domates, patates, elma, portakal, çay, vb. çeşitli tarım gelişmiştir. Adanın güneybatı köşesindeki aşırı kalabalığı önlemek için, ülkenin en uzun ırmağı Mahavveli’nin sularının ku­rak bölgeye yönlendirilmesiyle, pirinç ve hidroelektrik enerji üretimi artmış, petrol ve pirinç dışalımları azal­mıştır.

1977’de Sri Lanka hükümeti yabancı şirketleri ülke­ye çekebimek için başkent Colombo’nun kuzeyinde bir serbest bölge oluşturmuştur. Sanayi nispeten sınırlı olmakla birlikte, günümüzde işlenmiş ürünlerin (doku­ma sanayisi, petrol ürünleri, vb.) dışsatım gelirlerindeki payı, tarım ürünlerininkini (çay, kauçuk ve hindistance­vizi) aşmıştır. Ayrıca grafit ve değerli taşlar dışsatımı da yapılmakta, balıkçılık önemini korumayı sürdürmekte­dir. Buna karşılık iç savaş, turizmi olumsuz yönde etki­lemiştir.

DEVLET YAPISI

Bağımsızlıktan sonra İngiliz örneğine uygun bir parla­menter sistem kurulan ülkede, 1978’de yeni bir Anaya- sa’yla Fransız örneği benimsenerek, 6 yılda bir tek de­receli seçim sistemiyle seçilen cumhurbaşkanının yet­kileri önemli ölçüde genişletilmiştir. Milletvekilleri nispi seçim sistemiyle seçilmektedir.

TARİH

Yaklaşık olarak İ.Ö. 10 000’e doğru yerleşildiği sanılan

Sri Lanka’da, kurak bölgede İ.Ö. V. yy’da sulamayla ta­rıma dayalı gelişmiş bir uygarlığın kalıntıları ortaya çıka­rılmıştır. İ.S. yaklaşık 1200’e kadar süren bu uygarlık, o tarihte bilinmeyen bir nedenle gerilemiş ve nüfus ku­zeydeki Jafna yarımadasına, güney kıyısına ve dağlık bölgeye doğru yer değiştirmiştir.

1505’te Portekizlilerin ulaştıkları, 1658’de Hollan­dalIların Portekizlileri 1796’da da İngilizlerin Hollanda­lIları çıkardıkları Sri Lanka’da, İngilizler orta bölgedeki dağlarda yer alan ve uzun süre Avrupalılara direnen Kandi Krallığı’nı 1815’te yıktılar. Yerel bir meclisle hal­kına bazı yetkiler tanınan adada, 1920 ve 1930 yılların­da, oy kullanma hakkı genişletildi ve 1931 ‘de Sri Lanka, Asya’da kadınlara oy kullanma hakkı tanınan ilk ülke ol­du. İngilizlerin Güney Asya’dan çekilmeleri sonucun­da, 4 Şubat 1948’de ülkeye bağımsızlık tanındı.

İngiliz yönetimi sırasında da yerel mecliste çoğunlu­ğu ellerinde tutan İngilizce konuşan seçkinlerin partisi Birleşik Ulusal Parti (UNP), bağımsızlıktan sonra yeni hükümeti kurduysa da, 1956 seçimlerinde, Solomon W. R. D. Bandaranaike’nin Sri Lanka Özgürlük Partisi (SLFP) iktidara gelmeyi başardı. İlk iş olarak Seylanca’yı resmî dil ilan etmesi, nüfusun Tamilce konuşan, ama çoğu İngilizce bilen kesiminde buyük.bir huzursuzluğa yol açtı.

İki topluluk arasındaki gerginliğin artmasına karşın, demokrasinin titizlikle korunduğu ve iktidarın iki rakip parti arasında birkaç kez el değiştirdiği ülkede, eşinin 1959’da öldürülmesinden sonra SLFP’nin başına geçen Sirimavo Bandaranaike, dünyanın ilk kadın başbakanı oldu (1960-65; 1970-77 arasında bu görevde bulun­du). UNP’li J. R. Jayavvardene’nin 1977 seçimlerinden sonra başbakanlığa, 1978’deki Anayasa değişikliğin­den sonra da cumhurbaşkanlığına seçilmesinin ardın­dan, 1982’de yeniden seçilen Jayavvardene’nin 1988’de seçimlere katılmamasıyla, yerini UNP’den Ra- nasinghe Premadasa aldı.

UNP ile SLFP kırsal yörelerdeki SeylanlIların oyları için çekişirlerken, Tamillerin hoşnutsuzluğu artmaktay­dı. 1970 yıllarında Tamil gençlerinin hükümet kuruluş­larına ve hükümet yandaşlarına saldırılarından ve 1983’teki Tamil karşıtı kanlı gösterilerden sonra, anlaş­mazlık bir iç savaşa dönüştü ve Hindistan ile Sri Lanka arasında 1987’de imzalanan barış antlaşması uyarınca Hint birlikleri adaya çağrıldılar (1990’a kadar adada kal­dılar). Antlaşma uyarınca Tamilce ve İngilizce yeniden resmî dil ilan edileli ve Tamillerin yaşadıkları bölgelere daha çok özerklik tanınması sözü verildi.

Hint birliklerinin adadan 1990’da ayrılmalarından sonra, kuzeyde ve doğuda kısa bir barış dönemi yaşan- dıysa da, Haziran 1990’da ayrılıkçı Tamil Kurtuluş Kap­lanlarının silahlı saldırıları adayı yeniden karıştırdı. Şid­det olayları tırmanarak binlerce kişinin ölmesine yol açarken, huzursuzluklar öbür kesimlere de sıçradı ve 1987- 1990 arasında Seylanlılar Halk Kurtuluş Cephe- si’nin hükümeti devirmek için yürüttüğü kanlı harekât sonucunda, hareketin önderleri yakalanıp öldürülün- ceye kadar (1989 sonu), her kesimden binlerce genç Seylanlı çarpışmalara katıldı. Nisan 1993’te muhalefet önderi Lalith Athulathmudoli’nin bir seçim gezisinde, cumhurbaşkanı Ranasinghe Premadasa’nın da 1 Mayıs törenleri sırasında öldürülmeleriyle sürüp giden olay­lar, Tamil gerillalarının 1 Ekim 1993’te, ülkenin kuzey kesiminde bir garnizona düzenledikleri saldırıyla (yak­laşık 300 kişi öldü) daha da tırmandı. Bu arada, 7 Mayıs 1993’te parlamento, öldürülen cumhurbaşkanının ye­rine Dingiri Banda VVijetunge’yi cumhurbaşkanlığına getirdi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir