TARTİNİ

(Giuseppe), İtalyan kemancı, besteci ve kuramcı (Pirano, istria, 1692 – Padova 1770). Din adamı olmaktan vazgeçerek Padova Üniversitesi’nde felsefe ve edebiyat okudu (1708). Elisabetta Pre- mazore ile gizlice evlenmesi yüzünden Padova piskoposunun düşmanlığını kazandı ve Assisi’de bir manastıra sığındı. Orada kilisenin papazı Ğernohorsky ona org dersi verdi, sonra üç yıl boyunca Tar- tini kendi başına keman çalıştı; 1714’te An- cona’da müzik öğrenimini sürdürdü. 1721′ de Padova’da S. Antonio kilisesi’ne birinci kemancı ve orkestra şefi oldu. Calda- ra’nın yönettiği orkestrada kemancı olarak konser turnelerine katıldı ve bu vesileyle Prag’a gitti (1723-1726). Padova’ya dönünce bir keman okulu açtı (1728); pek çok öğrenci yetiştirdi (Nardini ve Nau- mann bunlar arasındadır). Boyunu uzatarak keman yayını geliştirdi. Yapıtları pek çoktur: 125 keman konçertosu, 20 konçerto grosso, 60 keman sonatı (bunlardan biri olan ünlü Trillo del. diavolo belki de 1745’te yazılmıştır), 50 trio, yaylı dörtlüleri ve beşlileri ve vokal müzik yapıtları. Bu virtüözün keman tekniği ve keman için besteleme üslubu çağdaşları üzerinde derin etki bırakmıştır. Kuramsal yapıtlarının sayısı da pek çoktur (Trattato di musi- ca secondo la vera scienza dell’armonia) [Gerçek armoni bilimine göre müzik incelemesi] (Padova, 1754) vb.