TEKİLLİK

Yalıtılabilir tek bir kendiliği belirten sayı kategorisinin ayırıcı özelliği. —Fels. Klasik felsefeci ve mantıkçılarda, tekil bir varlığın ayırtedici özelliği. Hegel’ de, evrensellik ve tikellikten sonra, kavram’ın üçüncü belirlenimi. (Bk. ansikl. böl.) —Geom. Bir eğrinin ya da bir yüzeyin bir tekil noktada ortaya çıkan özel durumu. —ANSİKL. Fels. Hegel’e göre “tekillik (alm. Einzelheit), tekil insanlardan, eşyalardan söz ederken yaptığımız gibi, yalnızca dolaysız tekillik olarak düşünülmemelidir” (ıEnzyklopâdie der philosophischen Wis- senschaften im Grundrisse [Felsefi bilimler ansiklopedisi], 163); tekillik, kendisine ait olan evrensellik ve tikelliğin somut bir gerçeklik içinde birlikte düşünüldüğü birliği tanımlayan bir mantık terimidir: “Tekil, bir kavramdan gelmesi dışında, somut olanla aynı şeydir; dolayısıyla bir evrensel olarak, kendisiyle olumsuz anlamda özdeşlik olarak ortaya konmuştur”