TÜNEL AÇMA TEKNİKLERİ

Teknik açıdan, tüneller yapılış amaç-lanna ve yapıldıkları yerlere göre sınıflandırılırlar: Yapılış amaçlarına göre, demiryolu tüneli, metro, karayolu tüneli, vb.; yapıldıkları yerlere
Bu ortak nokta, yaratmaya dayam bütün tanrıbilimlerin (sözgelimi,|î-ristiyanlığın) temel ilkesi olan ve özgür olarak yaratan ya da yaratmak® kaçman bir ilk neden düşüncesinj reddetmesi ve bunun yerine, mutllü bir zorunluk varsayımım koymalıdır.
göre dağ altı tüneli, kent tüneli,sımak altı tüneli, deniz altı tüneli. ;■ Kullanılan teknikler, jeolojik koşullara göre de değişir. Kayalık bölgelideki tüneller, patlayıcıların ya da frezelerin yardımıyla, sulu arazilerde! tünellerdeyse suyun gelmesinden kaygılanıldığı zaman hava basıneî altında tutulması gereken bir kalkan yardımıyla açılır. İlk kalkan, Thames ırmağından Rotherhithe tünelini açmak için 1825’te Marc İsambart Bm-nel tarafından tasarlandı. Model kalkanların arkası, genellikle, geliştikçe tünelin kesin kaplamasını yeg leştirmeye yönelik bir aygıtla donatılmıştır. V Kayalık arazilerde açılan tüneller maden yataklarının boşluklarını de] mek için sıkıştırılmış havalı büyüf delme makinelerinin kullanılmasını gerektirir. Bu uygulamada ;umboa’| verilen hareket edebilir bir yapı iskej lesi kullanılır. Birçok tünelin açılması ağaçh basit yeraltı geçitlerinde olduğu gibi kaÛcansız ve jumbo’m olarak elle yapılmaktadır. İngiliz, Belçika, Alman ve Avusturya yöntemleri gibi birçok yöntem kullanıla. Bu yöntemler kaplamanın yapılışım ve toprak düzleştirmelerini gerçekleştiren biçime ve niteliğe göre beli§ lenir. \ Yöntemin seçimi özellikle, arazinin yapısına bağlıdır. Bazen toprağı; ii-ter çok pahahya mal olan dondıi mayla, ister reçine ya da koloidal çimentonun katılmasıyla sağlamlaştı^ ma yoluna gidilir. ;ı
Bir elektronik tüp de ya vakumda ya ğımn yükseltilmesini (2 000 °C’ti
da bir gazın içinde elektronik iletimi fazla) sağlar.
sağlamak için kullanılır. Öbür tüplerde, özellikle pek çol
elektronik tüpte ve katot tüplerinde
YAYINLAYia KATOTLAR katot, alkali ya da toprak alkali (bj
yum, kalsiyum, stronsiyum) cisiml§
Bir tüp, her zaman elektron üreten bir rin oksitleriyle kaph metal bir tüptür,
elektrot içerir; bu elektroda katot de- Bu cisimler 700i°C|-900l°C’ı geçme
nir. Bu, X ışınlı bir tüpte ve bazı elek- yen sıcaklıklarda bile çok sayı|
tronik tüplerde ince metal bir teldir: elektron yayınlama özelliği gösteril
(tungsten ya da toryumlu tungsten); 1er (yüksekyayınlama gücü),
telin içinden bir elektrik akımı geçer Özel elektronik tüpler olan fotoelek]-
ve elektron yayınlamak için sıcaklı- rik tüpler, yalnızca aydınlandıklajı
5msız mühendisi Ch. nheret’in bulduğu elektronik yayınım u bir Vapotrondur. V ampıı/siiz olan ve tı genellikle 100 tin üstünde man tüpün ıtulınast, serbest Jdoki su buharıyla
zaman elektron yayınlayan bir katot içerirler. Bu halde katot çoğu kez, vakum altında doğrudan doğruya am-pulun camı üstünde ince bir metal oksit tabakası (sözgelimi, gümüş ya da sezyum oksit) konarak oluşturu-
BÎR TÜP İÇİNDEKİ AKIM
Bir tüp içinde yayınlanan elektronlar sürekli olarak katottan bir başka elektroda doğru yer değiştirirler. Bu tane-cdder negatii yüklü , olduklarından, tüpün katottan daha yüksek potansiyelde olan elektrotları tarafından çekilirler, aynı katottan daha düşük potansiyelde olan elektrotlar tarafın-
dansa İtilirler. Bu özellik elektronlara
belirli bir hızı vermek için, onların iyice belirlenmiş bir yörüngeyi izle-“S İÇ“ ya da son elektroda (genellikle anot denir) ulaşacak elektron sayısı üstüne etki yapmak, yani tüpten geçen akımın şiddetini istendiği gibi değiştirmek için kullanılır. Bu arada, elektronlar katottan anoda doğru geçtiklerine göre, tüpten geçen akımın yönünün anottan katoda doğru olduğunu da belirtelim.
KATOT TÜPÜ *
Bir katot tüpünde şunlar ayırt edilir:
1- Tüpün silindir biçimindeki (boyun) bölümünün içinde elektron tabancası; bu aygıt elektron üretir ve bunları dar bir demet halinde toplar;
2. elektron tabancasının çıkışma yerleştirilmiş saptırıcı bir sistem; 3. tüpün içinde, koninin tabanına konmuş flüorışıl bir ekran