TaEbû Talha : «Evet!» deyince, Ümm-ü Süleym: «Sen, yerden biten ve filân oğullarının Habeşî kölesi tarafından yontulan bir şeye tapmağa utanmaz mısın?
Sen, Allâh’dan başka tanrı bulunmadığına ve Muhammed (A.S.) in Resûiullâh olduğuna şehâdet etsen de, ben, senden bundan başka Mihr istemeyerek, sana varsam olmaz mı?» dedi.
Ebû Talha: «Bırak beni, bir düşüneyim!» dedi, gitti. Düşünüp taşındıktan sonra, geldi. «Bana yaptığın teklifi kabul ettim. Allâh’dan başka tanrı bulunmadığına ve Muhammed’in Resûiullâh olduğuna şehâdet ederim!» deyince, Umm-ü Süleym: «Kalk, ey Enes, Ebû Talha’yı benimle evlendir (mek için gereğim yap!) dedi (1).
Ümm-ü Süleym’in Olgunluğu ve Allah’a Bağlılığı :
Umm-ü Süleym’in, Ebû Umeyr admdaki oğlu hastalanıp babası EbO Talha’nm evde bulunmadığı bir sırada, ölmüştü.
Ümtn-ü Süleym, onu yıkadı, kefenledi ve evin bir köşesine koydu (2). Buhurladı ve üzerine örtü örttü.
Ev halkına da: «Ebû Talha’ya, oğlunun öldüğünü, ben söylemedikçe, hiç biriniz söylemeyiniz!» dedi (3).
Akşam olunca, Ebû Talha geldi. «Çocuk nasıldır?» diye sordu.
Ümm-ü Süleym: «Çocuğun ıztırâbı dindi. Rahatlaştığını sanıyorum!» dedi.
Ebû Talha, onun sözünden, çocuğun, gerçekten, iyileştiğini sandı (4). Ümm-ü Süleym, akşam yemeğini hazırladı. Kocasına yedirdi, içirdi. O güne kadar hiç yapmadığı şekilde özenerek süslendi, süslü görünmeğe çalıştı.
Sonra, yattılar (5).
Gecenin sonuna doğru, Ebû Talha, gusl edip Mescide çıkmak isteyince (6), Umm-ü Süleym: «Ey Ebû Talha! Bir takım kimseler, bâzı şeyleri âüelerine emânet olarak bıraksalar, bir müddet sonra da, bu emânetlerini geri almak isteseler, onların bu isteklerini engellemeyi, sen uygun görür müsün?» dedi.
Ebûlha «Hayır» deyince, Ümm-ü Süleym: «Sen de, oğlun Ebû Umeyr’i böyle bir emânet say!» dedi.
1) ibıvi Sa’d – Tabakat, c. 8, s. 424-427.
(2) Buhârî – Sahih, c. 2, s. 84.
(3) ‘Müslim – Sahih, c. 7, s. 145, İbn-i Sa’d – Tabakat, c. 8. s. 431-432.
(4) Buhârî – Sahih, c. 2, s. 84.
(5) Müslim – Sahih, c. 7, s. 145.