YILANCIK

Alm. (Wund-), Rose (t), Erysipel (n), Fr.
Erysipele (m), İng. Erysipelas. Deride, hemolitik streptokok
denen mikroorganizmalarla husule gelen, had ve
bölgesel bir enfeksiyon. Tıptaki ismi “erizipel”dir.
Deride, kesin olarak sınırlanmış bir ödem, kırmızılık,
parlaklık ve ağrı vardır. Mikroplann giriş yeri deri ve
mukozadaki çatlak ve sıyrıklardır.
Hastalık iyileştikten sonra bağışıklık bırakmaz.
Bazı şahıslarda yılancığa karşı bir yatkınlık vardır, sık
sık hastalanırlar.
Kuluçka devri ortalama 3-4 gündür. Hastalık aniden
titreme, yüksek ateş, halsizlik, baş ve vücut ağrıları
ve hasta deride gerginlik hissi ile başlar. Hasta deri
kısmı sıcaktır. Hastalanan deri kısmına yakın bölgedeki
lenf düğümleri şişer ve ağrılıdır. Yılancık en fazla yüzde
görülür, vücudun diğer yerlerinde de meydana gelmesi
mümkün olmakla beraber nadirdir.Ateş yüksek ve devamlıdır. Kusma ve ishallerde
olabilir. Ağır vak’alarda sinir sistemi belirtileri de bulunur.
Zatürre, nefrit, endokordit, myokordit nadir
olmakla beraber görülebilirler.
Antibiyotikler bulunmadan önce öldürücü bir hastalık
olan yılancık bugün önemini kaybetmiştir. Tedavide
en mühim ilâç pensilindir. Ayrıca hastalar yatak,
istirahatine tâbi tutulur. Sıvı gıdalar, ateş düşürücü ve
sakinleştirici ilâçlar verilir.
Y IL A N IS IR M A S I, (Bkz. Akrep, Yılan Sokması)