Zekâtın kimlere verileceği Tevbe sûresinin 60.
âyetinde bildirilmektedir. Buna göre zekât veri
lebilecek yerler şunlardır:
• Fakirler: Nisap miktarı mala sahip olmayan
ya da sahip olduğu halde malı ihtiyaçlarını
karşılamaya yetmeyen kimselerdir.
• Miskinler: Bir günlük yiyeceğe bile muhtaç
olan, hiçbir mala sahip olmayan yoksullardır.
• Boyunduruktan kurtarılması gerekenler: Köle
ler, düşman elinde bulunan esirler ve sömürge
altındaki müslümanlardır.
• Borçlular: Borcundan fazla olarak nisap mik
tarı mala ya da paraya sahip olamayan kimse
lerdir.
• Yolcular: Yolculuktayken çeşitli sebeplerden
ötürü yola devam etme ve memleketindeki
malına veya parasına ulaşma imkânı bulun
mayan kimselerdir.
• Zekât memurları: Devlet adına zekât top
lama görevini yerine getiren memurlardır.
Peygamberimiz(sas) döneminden itibaren
uzun bir süre zekât, devlet aracılığıyla topla
nıp gerekli yerlere dağıtılıyordu. Bu görevi ye
rine getiren memurların maaşları da toplanan
zekâttan verilmekteydi.
• Kalpleri ısındırılmak istenenler: Müslüman olmuş ancak iman
ları henüz pekişmemiş olanlar, insanların İslâm’a girmelerinin
önündeki engelleri kaldırabilecek kimseler, Müslüman olması
ümit edilenler, İslâm’a ve Müslümanlara zarar vermelerinden
endişe edilenler bu kapsamda yer alır.
• Allah yolunda: İslâm’ın yücelmesi ve Müslümanların bekası
için sergilenen faaliyetlerde bulunan kişi veya kuruluşlar.