ZENKER DİVERTİKÜLÜ

ZENKER DİVERTİKÜLÜ: “Divertikül” özofagus, mesane gibi içi boş organların duvarlarından dışa doğru çıkmış olan keseleşmelere verilen addır. Bu anormal keseleşmelerin boşluğu ile kaynaklandıkları organın boşluğu birbirine bağlantılıdır. Özofagus, özellikle yaşlı kimselerde özel bir röntgenle incelendiğinde, %5 sıklıkta divertikül denilen buanormal keseleşmelere sahiptir. Klinik yönden en önemli divertikül, “Zenker divertikülü” adı verilen çeşittir. Zenker divertikülü genellikle yaşlı kimselerde görülmektedir. Özofagusun üst ucunda, yutak (farinks) üe birleştiği bölgede, organın arka duvarında ortaya çıkar. Bu divertiküllerin nasıl oluştukları son zamanlarda yapılan incelemelerle ortaya konulmuştur. Farinks ile gırtlak iskeletini oluşturan kıkırdaklardan biri olan “Krikoid kıkırdak” arasmda“Krikofaringeus” adlı bir kas bulunmaktadır. Yutma işlemi sırasında bu kas erken kasılmakta ve yutağın son bölümü ile özofagusun başlangıç bölümünü çekmektedir. Bu anormal çekişler ise zamanla “Zenker divertikülüne” yol açmaktadır. Divertikül denilen bu keselerin boşluğuna yutma sırasında yemek kaçabilir. Bu yemekler ise bir süre sonra kokuşup kötü ağız kokusuna, özofagus baskıyla yutma güçlüğüne, bazen de yeniden ağıza geri gelme gibi hoş olmayan sonuçlar yaratırlar. Divertikül bulunması halinde kişi, su içerken gargara yapar gibi bir ses ortaya çıkar. Ağıza doğru yukarı atılan divertikül içi sindirilmemiş besin parçaları, nefes alma sırasında yanlışlıkla solunum yollarına kaçabilir; bu durumda hasta boğulabilir de. Divertikülün cerrahi olarak çıkartılması uygun bir tedavidir. Zenker divertikülü vakalarında ise “Krikofaringeus kası”nm kesilmesi de yeterli bir sonuç yaratmaktadır.