Vaktiyle . Bağdat Çarşısında büyük bir yangınolur. Her taraf yanıp kül olur. Bütün çarşı dükkânları yanar. Müslümanların servetleri bir anda yok olupgider.Sım y-ı Sakati Hazretleri de koşa koşa yangın yerine giderken yolda birine rastlar. Rastladığı adamSım y-ı Sakatiye:— Efendi, senin dükkânına hiç bir şey olmamış.Cam ve çerçevesine bUe dokunmamış yangın, gözünaydın der.Sım y-ı Sakati, bir an düşünmeden hasbel-beşerbu haberden memnun olur. «Elhamdülillah» der.Fakat Hazret hemen kendine gelir. Bütün müslümanlann dükkânları kül olmuş, kendi dükkânınınyanmadığına sevinip «Elhamdülillah» diyerek Allah’ahamdetmesi, şükretmesinden dolayı tam 30 sene Allah’dan affını istemiş 30 sene istiğfarda bulunmuş, ofelâket anında kendini düşündüğünden dolayı kendini affetmemiştir.Halbuki bize göre bu hareket normaldir değil mi?Ama büyük adamlara göre, Allah adamlarına görekendini düşünüp, müslümanlann dertlerini unutmakhakiki müslümanlık ölçüsü değildir.Hz. dostlarına anlatırmış: «Bir defa ansızın sevinçiçinde «Elhamdülillah» dedim, 30 senedir O günahımın affı için Cenâb-ı Hakka göz yaşları içinde istiğfar ediyorum, günâhımın bağışlanmasını diliyorum.»dermiş.
İZÂH VE AÇIKLAMA*Hz. İmam, kendini affetmemiş. Bu onun için biranlık gafleti olsa gerekti. Eğer gaflet olmasaydı 30 sene bu anın ıstırabını çeker miydi?. Müslümanların başına gelmiş bu büyük felâketi hiçe saydım gibi birhareket oldu. «Ya Rabbi beni bağışla» diye yalvanrmıydı!..Sevgili Peygamberimiz, Hadis-i Şeriflerinde:«Müslümanların dertleriyle dertlenmiyen müslüman değildir.» buyurmuşlardır. Bu ne büyük tehdittir. Müslümanım diyen her bahtiyar bu emri Peygamberini iyi kafasına yerleştirmeli ve müslümanlan n derdiyle, işiyle alâkadar olmalı, ilgilenmelidir.Niyyeti iyi olamn âkibeti de iyi olur. Allah içinyapılan tevbeler, ahlar, gözyaşları elbette ki, boşa gitmez. Allah diyen mahrum kalmaz. Hz. İmam bu gerçekleri bildiği için kendini nefsim için düşündüm diye bağışlamamıştır. Bütün çalışıp çabalamaları kendinefisleri için olan sözümona müslümanlann kulakları çınlasın…Bir Müslüman, imanının kemâl derecesine göreancak Allah için çalışıp gayret gösterebilir. Müslümanların dertleriyle ilgilenebilmek için insan oğlununAllah’a öyle bir îmanı olacak ki, her yaptığı işin, (hayrın) Allah indinde büyük bir mevkii olduğunu gözüyle görür gibi olacak. Kendi için sevdiğini mümin kardeşleri içiıı sevmek derecesine erecek, işte o zaman buhikâyenin tadına varacaktır.