Kardeşlik

Müslümanların birlikteliklerinin dayanağı olan kardeşlik, inanç
ve gönül yakınlığıyla sıkı sıkıya kurulmuş olan bağı ifade eder.
En güçlüsünden bir gönül bağı… Kalplerin en sıcak ülfet ve
muhabbeti… Ruhların beraberliğinin en yücesi… Uzun yolları,
meşakkatleri göze aldıran bir yakınlık…
Kardeşliğin yuvası hısım akraba ilişkisinden daha yukarılarda bir
yerdedir; menfaatten, çıkardan, garazdan, ivazdan uzak bir iklim
dir kardeşlere sunduğu.
Dönüp duran bir tekerlek gibidir hayat ve insanlar bu tekerleğin
tam göbeğindeki “kardeşlik” adlı poyraya bağlı parmaklardır. Kırı
lınca bu parmaklar, tekerlek artık çıkar tekerlek olmaktan; yaşan
maz olur hayat. Onun içindir ki bilir kardeşler, kardeşliğin birlik
ve beraberlik olduğunu; birbirlerini bütünleyerek yekpare sağlam
bir bina oluşturduklarını. Birinin derdi kederi bütün kardeşlerini
ilgilendirir. Birinin mutluluğu sevinci hepsinin gönencidir. Aynı
anne babanın çocukları değildirler belki, ama aynı duygu, düşünce
ve inançları paylaşmaktan doğan bir kardeşlik havasını çekerler
içlerine, etraflarına da aynı havayı estirirler. Özveri olduğunu
düşünmeden, kafalarında en ufak bir soru oluşmadan sahip ol
duklarını paylaşırlar. İyi niyet ve tam bir samimiyetle birbirlerine
destek olur, yardımlaşırlar. Birbirleri için hayırlar,
güzellikler dileyip birbirlerinin üzerine titrerler.
Hasta mı oldu kardeşi, kendisi hasta olmuş gibi
üzülür. Sıkıntısı mı var kardeşinin, kendi sıkın
tısını unutup onunkine koşuverir. Ve birbirlerine
karşı samimi ve açıktırlar; kendi dalgalarının
meddini de cezrini de çekinmeden açarlar kar
deşler birbirlerine.Kardeşlik duygusuyla Kardeşlik duygusundan uzak bir insan dolu bir insan diğerkâm, küçük gören, alaycı, bencilce tavırları, kadirşinas, vefalı, merha- düşüncesizliği, kibri ve tutarsızlığı metli, mütevazi, affedici, sebebiyle yalnızlığa mahkûmdur, özverili, samimi, sadık Ondan başa kakma, umursamama, bir kişidir. i ilgisizlik ve duyarsızlık beklenebilir.
Kardeşliğin hâkim olduğu bir toplumda çıkar
değil samimiyet, bencillik değil diğerkâmlık,
zorunluluk değil gönüllülük, zulüm değil adalet
ve merhamet görülür. Bu toplumu oluşturan in
sanların aralarındaki ilişkiyi isimlendirmek için
en çok kullanılan kelimeler dost, arkadaş, ahbap,
gönüldaş, sırdaştır ve bu toplumda hiç duyulma
yacak üç kelime kin, nefret ve düşmanlıktır