DERSİAM

O sm anlılar’da medreselerde talebeye
ders veren m üderrislerin ünvanı. D ersiam olm ak için,
okum ası icap eden ilimleri bitirip icazet (diplom a)
alması gerekiyordu. Bunun yanında im tihandan geçerek
ehliyetini isbat etmesi de şarttı. Tanınm ış âlimlerden
ders vekilinin başkanlığında teşkil edilen heyette imtihan
yapılırdı. Sultan İkinci A bdülham id H ân’a kadar olan
zam anda im tihan senede bir defa olurdu. Dersiam
olm ak istiyen hocalar im tihan heyetine başvurup imtihan
olurlardı. Sonraları bunun yerine, im tihan heyetinin
medreselere gidip orada im tihan etmeleri usûlü
getirildi. H ersene onbeş kişi dersiam olarak ayrılırdı.
İm tihanı kazananlara dört yıl sonra görev belgesi verilerek
200 kuruş m aaş bağlanırdı. Bu m aaşlar zam anla
artardı. Sultan İkinci Abdülhamid H an maaşsız ders okuttukları
dört yıl içinde dersiam lara kendi hâzinesinden
dört altın lira vermeyi karar altına almıştı. D ersiam lara
belge verilip m aaş bağlanınca özel olarak verilen aylık
kesilirdi. O kuttuğu talebeye icazet (diplom a) veren dersiam
lar için m üciz (izin veren) dersiam tabiri
kullanılırdı.