Bardağı sağ eline aldıktan sonra Besmele ile nefes nefes sorum ak
(*) sûre tiyle içmeli; birden döküp yutm am alıdır. Nitekim bir hadisde
Resûl-i Ekrem (S.A.V.) :
[Mussul mâe massen velâ taabbûbu abben feiıme’l – kiibâde mine’I – abbi.]
aSuyu, yudum yudum ve ağır ağır için, birden içmeyin. Zîrâ bundan
ciğer hastalığı hâsıl olur.» (11) buyurm uştur.
— Suyu, otururken içmeli, ayakta veyâ yaslanm ış vazıyette iç-
m em elidir. Resûl-i Ekrem, bundan nehyetm iştir. Buna rağm en ayakta
içtiği de olm uştur. Bu, belki bir zarûrete m ebni idi.
— Bardağın üzerine dam lam am asına dikkat etm eli ve içeceği
suyun içine bakm alıdır. B ardağı ağzından uzaklaştırınca :
«Allahu Teâlâ’ya ham d olsun ki, suyu, kendi fazlı ile ta tlı ve temiz
olarak y arattı. Bizim isyânlanm ız sebebiyle acı ve tuzlu y a ra tmadı.»
demesini Resûl-i Ekrem tavsiye buyurm uşlardır. (12)
— Bir toplulukta su dağıtılırken, bardak sağ elde ve sağ ta ra ftan
dolaştırılm alıdır. Resûl-i Ekrem sü t ve şerbet gibi şeyler içtiği zam
ân, bir yudum aldıktan sonra, yanında bulunanlara da birer yudum
içirirdi. B ardak dâim â sağdan dolaşırdı. Resûl-i Ekrem ‘in sağında her
zam ân Hz. Ebû Bekir (R.A.) bulunurdu. Bir gün bir bedevi Hz. Ebû
Bekir’in yerini boş bularak oraya oturm uştu. Hz. Ebû Bekir gelince,
yerine bedevinin oturduğunu gördü ve başka bir yere oturdu. Bu sı
rada yine Resûl-i Ekrem ’e bir bardak sü t takdim edildi. Resûl-i Ekrem
m utadı veçhile bir yudum aldıktan sonra, bardağı sağdan baş
lam ak üzere, orada bulunanlara vereceği sırada, mecliste bulunan Hz.
Öm er (R.A.), Ebû Bekir’in (R.A.) ü stünlüğünü bildiği için, Resûl-i
E krem ’e bardağı önce Ebû Bekir’e verm esini h âtırlattı. B unun üzerine
Resûl-i Ekrem: «Hayır, sağdan başlayın, sağdan», buyurdu ve
bardağı, sağında bulunan bedeviye verdi.
— Suyıı, üç nefeste içmeli. Besmele ile başladıktan sonra, birinci
yudum da «Elhamdülillâh», ikinci yudum da «Elham dülillâhi Rabbi’lâlemîn»,
üçüncü yudum da da, «Elham dülillâhi Rabbi’l-âlemin erR
ahm ani’r-Rahiym» demelidir.
Yemek ve içmek husûsunda bu anlattıklarım ız, yirm i kadar âdâbtır
ki, bunlara dair haber ve eserler [hadîsler ve sahabelerin sözleri ve
halleri] vardır.