Abahay

hükümdarlık unvanlan tiancong ve chongde (d. 28 Kasım 1592 – ö. 21 Eylül 1643, Mançurya), 1636’da Mançurya’daki Mançu, Moğol ve Çinli halkın imparatoru olan ve Qing aile adını benimseyen Man- çuryalı kabile önderi. Abahay, büyük Mançu önderi Nurhachi’ nin (1559-1626) sekizinci oğluydu. Nurhachi İç Asya’nın bozkır kabilelerine kendi halkının hâkimiyetini kabul ettirerek kabilesinin üyelerinden Çin tarzı bir bürokratik devlet örgütü kurmuştu. Abahay babasının ölür münden hemen sonra, rakip olarak gördüğü kardeşlerini ortadan kaldırarak kişisel yönetimini sağlamlaştırdı. Başansı büyük ölçüde olağanüstü askeri Qrderlik yeteneklerinden kaynaklanıyordu. Ordulariyla İç Moğolistan ve Kore’ye girerek bu ülkeleri Mançulara bağh devletler haline getirdi. Kore’den sağlanan para ve yiyecek ile Moğollardan sağlanan ek insan gücü ve atlarla Sekiz Sancak adıyla bilinen askeri örgütü kusursuzlaştırdı. Dört sefer düzenİe- dikten sonra Kuzey Mançurya’nın Çin denetimindeki Amur bölgesini işgal etti ve üç kez Çin Seddi’ni aşarak Kuzey Çin içlerine akınlar düzenledi. Mançulann hizmetine alman Çinli esir sayısı arttıkça yönetimin örgütsel yapısı da Çin modeline giderek daha çok benzedik Böylelikle bazı yetenekli Çinlilerin de yönetime katılmalan sağlanmış oldu. Çinli danış- manlannın öğüdüyle Abahay Jin olan hanedan adım Qing (Çincede “saf’) olarak değiştirdi ve Çin’i fethe koyuldu. Amacına erişemeden öldüyse dç, yönetimi sırasında Mançu egemenliğinin temelleri büyük ölçüde güçlenmişti. Ölümünden bir yıl sonra Mançular, Çin’de Ming hanedanının başkenti Pekin’i ele geçirdiler ve kısa bir süre sonra da ülkenin bütününe egemen oldular.