Wille zur Macht

(Der) [Güçlülük istenci], Nietzsche’nin yapıtı. Filozof, bu yapıtını yazmayı 1885-1888 arasında tasarladı ve Zur Genealogie der Moral’in (Ahlakın soykütüğü üzerine) üçüncü tezinde (27) önceden bildirdi: “Bütün bu sorunları başka bir yerde (Avrupa nihilizminin tarihine katkı başlığı altında) daha derin ve daha sağlam bir biçimde inceleyeceğim (bu konuda, ayrıca, hazırlamakta olduğum bir yapıta da bakılmasını dilerim: Der VVİlle zur Macht. Versuch einer Um- vertung aller Werte [Güçlülük istenci. Bütün değerlerin altüst edilmesi üzerine bir deneme]). “Yapıtın en geliştirilmiş ve ilk açıklayıcı planlarından biri 1886 tarihlidir. 1888 başında, Nietzsche, tasarısı için öngördüğü özdeyişlerin sıraya konulmasından oluşan bir genel plan yaptı. Der VVİlle zur Macht’ın Nietzsche’nin düzenlemesine uydurulmaya çalışarak yapılan ilk baskılarını, onun kız kardeşi yönetti (Fransa’da R. Roos, Almanya’da K. Schlechta onu “tahrifçi kardeş” diye suçladılar). Der VVİlle zur Macht’m ilk iki baskısı (1906 ve 1911) arasında özdeyişlerin sayısı 483’ten 1067’ye yükseldi. Nietzsche’nin 1968’den beri Colli ve Morıtinari tarafından yayımlanan toplu yapıtlar’ında -Schlechta’nın yayınında olduğu gibi- artık Der VVİlle zur /VfâCfttbaşrıklı bir yapıt değil, yalnızca kronolojik bir sıraya göre dizilmiş parçalar (filozofun sağlığında yayımlanmamış parçalar) yer almaktadır. Pannvvitz’in, Schlech- ta’ya yönelttiği Nietzsche’nin planlarını ve “yinelemeler”ini yayımlamamış olma eleştirisi de ayrı bir keyfi davranışı belirtmektedir. 1935’te, fransızca la VolontĞ de pu- issance başlığıyla yayımlanan derleme yapıtsa, almanca Das Vermâchtnis Nietz- sches (Nietzsche’nin mirası) adlı bir kitabın çevirisinden başka bir şey değildir. Yapıtın planını Nietzsche, 17 mart 1887′ de Nice’te kaleme aldı: “Der VVİlle zur Macht. Versuch einer Umvertung aller Werte. 1. kitap: avrupa nihilizmi: 2. kitap: en yüce değerlerin eleştirisi; 3. kitap: yeni bir değerlendirmenin ilkesi; 4. kitap: disiplin ve terbiye. “Nihilizm, şimdiye kadar hayata vermiş olduğumuz değerin sonucundan başka bir şey değildir: bunun için, çeşitli değerler elekten geçirilir, soy analizine tabi tutulur (“ köklerini” değil, “nereden geldiklerini” bulmak için). Din, ahlak ve felsefe sırasıyla ele alınıp incelenir: bu bakımdan, nietzscheci düşüncenin konusu bütün batı tarihidir Eleştirinin ardından, yeni değerlerin ilkesi açıklanır. Bu ilke; bilgi, yaşam, toplum ve birey ve nihayet sanat olarak anlaşılan güçlülük istenci’dir