Lins, Osman

(d. 5 Temmuz 1924, Vitöria de Santo Antâo – ö. 8 Temmuz 1978, Sâo Paulo, Brezilya), Brezilya edebiyatının 20. yüzyıl ortalanndaki önde gelen yenilikçilerinden, roman ve öykü yazan.
Oldukça geleneksel bir üslupla kaleme aldığı O Visitante (1955; Ziyaretçi) ve O Fiel e a Pedra (1961; Çekül ve Kaya) adlı romanlanyla Os gestos (1957; Hareketler) adlı öykü kitabım yayımladıktan sonra, düz bir anlatımdan aynlarak ününü borçlu olduğu üç yapıtım yazdı. Bunlar, dokuz anlatıdan oluşan Nove, Novena (1966; Dokuz: Dokuz Günlük İbadet) ve romanı Avalova-ra’yla (1973) roman ve deneme türlerinin özelliklerini birleştiren A Rainhados Cârce-res da Gricia’ydı (1976; Yunan Zindanlan-mn Kraliçesi).
lâB bu yapıtlarında, 1950’lerin somut ede-■mC anlayışının etkisiyle, anlatımda “edebi ^fanri”nin dış öğelerine ağırlık verdi. No-, Novena’tnn bazı anlatılan, 12 burcun yeleri ve geometrik ideogramlarla koşut-[ içindeydi. A Rainha aos Cârceres de jria ise, edebiyat kuramı ve eleştirisi mm» kısa denemeleri edebi bir anlatı ■le bir araya getiriyordu. Lins aynca, mmm türünde de ürünler verdi.
~f j-c 1943’ten 1970’e değin Sâo Paulo’da memuru olarak çalışmış, 1970-76 da edebiyat dersleri vermiştir.
1601’de yayımladığı günlükleri Hindistan’a giden bir kuzey yolu arayan Felemenkliler ve İngilizler arasında ilgi uyandırdı.
Linton, Ralph (d. 27 Şubat 1893, Philadelphia – ö. 24 Aralık 1953, New Haven, Connecticut, ABD), kültürel antropolojinin gelişimini önemli ölçüde etkilemiş ABD’li antropolog. Philadelphia’daki Swarthmore CoUege’da öğrenim gördüğü sırada arkeolojiye ilgi duydu. 1912 ve 1913’te, New Mexico, Colorado ve Guate-
do Rego Cavalcanti, José (d. 3
■koran 1901, Pilar, Paraiba – ö. 13 Eylül H57, Rio de Janeiro, Brezilya), Brezilya edebiyatında Kuzeydoğu okulu olarak binaca gerçekçi akıma bağlı romancı, fhntasyonlardaki feodal düzenle sanayi-fegnenin getirdiği yeni ilişkiler arasındaki gpftgmayı konu alan beş ciltlik “Şekerkamı-jT ıomanlanyla ünlüdür.
■ir plantasyonda yetişti. “Şekerkamışı” Anmin ilk kitabı Menino de Engenho’da {1932; Plantasyon Delikanlısı) çocukluğunu « «¿sini anlattı. Bunu, dizinin öbür ro-■aoUrı Doidinho (1933; Çılgın Çocuk), Mmtgüê (1934; Eski Plantasyon), O Mo-Ricardo (1935; Kara Çocuk Ricardo) ve ‘ ma (1936; Şeker Fabrikası) izledi. Lins Regp, başyapıtı sayılan Fogo Morto (1943; Olü Ateş) adlı yapıtında da gene ffaatasyonlardaki yaşamı konu aldı.
Hukuk öğrenimi gören Lins do Rego flOOlerde kısa bir süre avukatlık, daha aan banka ve maliye müfettişliği yaptı.
hMS, Carnivora (etçiller) takmunın V7-ttnidae familyasından üç miskkedisi türü-mm. oıtak adı. Ender görülen Afrika linsan-p (Potana richardsom), çizgili linsang (Pri-mtodon linsang) ve benekü linsangın (P. şmdicolor) renkleri birbirinden farkhdır M* üç tür de ince, uzun yapıh bir kediye lazer. Erişkinlerin uzunluğu kuyrukları 4şnda yaklaşık 33-43 cm’dir. Halka desenli kayrakları da hemen hemen aynı uzunluktun; başlan dar, burunlan uzun, postlan at tüylüdür. Tımaklanm içeri çekebilirler. Linsanglar ağaçlarda yaşar, geceleri etkin-gösterir ve etin yam sıra bitkisel maddeleri de yerler. Dişiler genellikle bir batında 2-3 yavru olmak üzere yılda iki kez doğurur.
Iâschoten, Jan Huyghen van (d. 1563, Huriem . ö. 8 Şubat 1611, Enkhuizen, Felemenk), 1583’te Ümit Burnunun çevresi-■i dolaşarak denizyoluyla Hindistan’daki Itetekiz yerleşmesi Goa’ya giden, daha da Kuzey Buz Denizinde keşifler . Felemenkli gezgin ve kâşif.
^J-89 arasında Goa başpiskoposunun ■dıasebecisi olarak altı yıl süreyle Hindis-Bn’da kaldı. Felemenk’e döndükten sonra Bndistan’da yaşayan halklar ve gelenekleri komşunda değerli bilgiler içeren iki kitap yndı. Bu kitaplar Felemenklilerin ve İngı-Bzterin Hindistan ve Doğu Hint Adalanna ft ticaret seferlerim düzenlemelerinde etki-S oldu.
Hindistan’a giden daha kısa bir denizyolu Wmayi amaçlayan Linschoten, 1594’te Fe-«wnmHi gemici Willem Barents’le birlikte, Kazey Kutup Bölgesi üzerinden Doğu’ya rfaşmayı sağlayacak bir kuzeydoğu geçidi Mamak üzere denize açıldı. Barents, Nevaya Zemlya’ya vannea Felemenk’e geri dön-«B Linschoten ise kötü hava koşullan ■edeniyle yanda kesmek zorunda kahneaya değin Kara Denizinde yolculuğuna devam etb. 1595’te Barents’le birlikte yedi gemilik bir filoyla bir kez daha Kara Denizine kadar ieriediyse de, deniz donmuş olduğundan gene dönmek zorunda kaldı. Linschoten’in
Linton
The Capital Times, Madison, Wisconsin
mala’ya düzenlenen araştırma gezilerine katıldı. 1915’te mezun olduktan sonra, New Jersey’deki Tarihöncesi bir yerleşim alanında incelemeler yaptı ve ilk yazılannı bu konuda yayımladı. 1916 ve 1919’da yemden Güneybatı’ya gitti. 1920-22 arasında Markiz Adalarında kaldıktan sonra kültürel antropolojiye yöneldi. Ardından Chicago’daki Field Doğa Tarihi Müzesi’nde, Amerika Yerlileri ve Okyanusya koleksiyonlanmn yöneticiliğini yaptı (1922-28). 1925’te Harvard Üniversitesinde doktora çalışmasını tamamladıktan sonra Madagaskar ve Doğu Afrika’da tek başına araştırma gezilerine çıktı (1925-27). Kültürel antropoloji alanında en önemli çalışması olan The Tanala, a Hill Tribe of Madagascar (1933; Tanalalar, Madagaskar’da Bir Dağ Kabilesi) bu gezinin ürünüydü.
Winconsin (1928-37), Columbia (1937-46) ve Yale (1946-53) üniversitelerinde dersler veren Linton, en önemli kuramsal çalışması sayılan The Study of Man’i (İnsanın İncelenmesi) 1936’da yazdı. Yapıt, çeşitli antropoloji, psikoloji ve sosyoloji kuramlannın başarılı bir bireşimiydi. The Cultural Back-ground of Personality (1945; Kişiliğin Kültürel Temeli) adlı yapıtında ise Linton, bir kültürdeki temel kişilik tipini oluşturan ortak kavranılan, “statü kişilikleri” düşüncesini geliştirdi. En önemli son çalışması olan The Tree of Culture’da. (ös 1955; Kültür Ağacı), bir primat olarak insanın kökenini ve biyolojik öğelerin kültürel davranışlar üzerindeki etkilerini inceledi.