İstanbul’da yetişen evliyânın
büyüklerinden. İsmi Abdülehad Nûrî bin
Muslihuddîn, künyesi Ebü’l-Mekârim’dir. 1593
(H. 1002) senesinde Sivas’ta doğdu. 1651 (H.
1061) senesinde İstanbul’da vefât etti.
Üç yaşındayken Şemseddîn Sivâsî’nin (Kara
Şems’in) iltifâtlarına kavuşan Abdülehad Nûrî’nin
babası küçük yaşta vefât etti. Babasının vefâtından
sonra dayısı Abdülmecîd Sivâsî ve iki ağabeyi ile
İstanbul’a geldi. Zamânın büyük âlimlerinden din mûnesiydi.
Nefsinin hiçbir arzusunu yapmaz, nefsin
istemediği şeyleri yapardı. Haramlardan şiddetle
kaçar, şüpheli olur korkusuyla mübahlann
fazlasını dahi terk eder, dünyâya meyletmezdi.
Dertlere ve sıkıntılara çok dayanıklı olup, gelen sıkıntıları
gülerek karşılar, verenin Allahü teâlâ olduğunu
düşünerek sevinirdi. Hocasının emrettiği
en zor işleri seve seve yapardı. Uzak yolculuklara
bile yaya giderdi. Hocasının yanından hiç ayrılmaz,
hizmetini ve evinin işlerini görürdü.