ALTAY DAĞLARI

Orta Asya’da, Sibirya’nın güneyinde Moğolistan ile sınır teşkil edecek şekilde uzanan büyük bir sıradağ. Moğol lisanında altın anlamına gelir. 48°-50° arası kuzey arz enleminde, 81°-90° arası doğu boylamında bulunur. Genel olarak pekçok kırık ve bükülmeler arasında aşınmış ve düzlenmiş alanların sivrilmesi ile meydana gelmiş oldukça yüksek dağlardır. Rusya’daki Beiuha Doruğu 4.506 m ile AJtay Dağlarının en yüksek noktasıdır.
Bi/Tnci k ıs ım , ^ o v y e ^ ™ ‘? ^ lkl klsma ayrıhr
Altay Dağlarının Kazakistan sınırları içinde bulunan uzantılarının bir bölümü.
dir. Dış Moğolistan içlerine doğru 1700 kilometre uzunluğunda uzanan, yükseklikleri biraz daha az olan (3000-3500 m) bu sıradağlar kıvrımlı-kınk bir yapıya sâhiptirler. Dağların yüksek yerlerinde büyüklü küçüklü pekçok buz gölleri vardır. Aynca etrâfında büyükçe denebilecek göller de bulunmaktadır. Güneyindeki Marka ile kuzeyindeki dar fakat çok uzun olan Telezker gölü bunlardan en önemlileridir. Altaylar’da bulunan vâdiler çok verimli olup, buralarda sık çam ormanlarına rastlanır. Alçak yerler ekseriyâ step, daha yukarılar ise dağ çayırlıkları hâlindedir. Bunların üstünde ise her zaman kar ve buzla kaplı kayalık yüksek yerler bulunmaktadır. Mâden bakımından Sibirya’nın en zengin yeridir. Altın yatakları çoktur. Eski devirlerden beri zengin mâdenleri ile tanınmıştır. Bugün taşkömürü ve linyit yanında, demir, bakır mâdenleri çıkarılır ve endüstrisinde kerestecilik önemli bir yer tutar. On dokuzuncu asırda hayvancılık çok gelişmiş iken, bugün mer’aların azalması sebebiyle önemini kaybetmiştir. En çok beslenen hayvanlar; at, koyun ve sığırdır.