İbranilerin İÖ 13. yüzyılda,
Mısır’dan Çıkış {Exodus) döneminde ve İÖ
10. yüzyılda İsrail kralı I. Yeroboam zamanında
taptıkları put. Altın buzağıya tapınma,
Eski Ahit’in Çıkış 32 ve I. Krallar 12
bölümlerinde, daha önce iman edilenlerin
reddedilmesi ve büyük bir din değiştirme
hareketi olarak yorumlanır. Figür, büyük
bir olasılıkla eski Mısır’ın boğa biçimli
tanrısı Apis ve Kenan’ın Bereket Tanrısı
Baal’den esinlenmiştir.
Çıkış bölümü 32’de, Mısır’dan “kaçan İbranilerin,
Sina Dağına giden Musa’nın uzun
süren yokluğu sırasında onun erkek kardeşi’
Harun’dan bir altm buzağı yapmasını, işte-,
dikleri anlatılır. Sina Dağından On Emir
levhalarıyla dönen Musa, halkının altın”
buzağıya taptığını görünce, levhaları kırar
(bu, Tanriyla olan ahdin simgesel biçimde
bozulmasıdır), putu eritir, ezer ve suyla
karıştırır. İnsanlardan, bu.karışımı içmeleri
istenir. Böylece iman edenlerle etmeyenler
birbirinden ayrılacaktır. Gerçekten de iman
etmeyenler daha sonraki bir veba salgınında
ölürken, iman edenler kurtulur. Tanrinın
Musa’ya vahyettiği dini, buzağıya* tapanlara
karşı savunan Levililer daha, sonra din
adamları sınıfını oluşturmuşlardır.
altm buzağı
28
Nis