Tedavi sırasında hastanın yaşı, alışkanlıkları, sanatı ve mevsim göz önüne alınmalıdır. Yaşlı ihtiyarlara, küçük çocuklara, midesi bozulanlara, yorgun vd bitkin olanlara, hamamda çalışanlara, takatsızlara, aşırı derecede zayıf veya şişman olanlara, esmerlere, yarası olanlara müshil verilmemelidir. Kez’a aşın sıcakta veya aşın soğukta da verilmemelidir. Yukanda bundan bahs etmiştik. îlaç tam kıvamım bulmadan kullanılmamalıdır. İlaç almadan önce banyo yapmak faydalıdır. Etkisi zayıf olan ilaçlardan sonra uyumak ilacın tesirini keser ve zayıflatır. Etkisi fazla olan ilaçlan ise daha etkili hale getirir, ilacı etkisiz hale getirecek kadar çok yemekten sakınmalıdır. İlaçtan hoşlanmayanlar ilaçtan önce tarhun veya hünnap (çiğde) çiğnemeli ve soğan koklamamalıdır. Hasta, ilacı kusmaktan korkarsa, elini kolunu sı kıca bağlamali;
Eğer ilaç ateşte pişirilmiş ise 120 dirhemi geçmemelidir. Sancılananlar, sıcak su içmeli ve bir kaç adım yürümelidirler. ilaç kesildiği zaman sıcak su içerek kusması temin edilmeli. Kustuktan sonra içine boğa yaprağı tohumu karıştırılmış elma şurubu verilir. Bir saat sonra da basit çorbalar içirilir. Bir günde iki kere müshil verilmez. Beyin rahatsızlıklarında, baş damarı, akciğer damarı ve beden damarlarından kan almır. Karaciğer için serçe parmakla adsız parmak arasmdaki sağ damardan, dalak için sol damardan kan alınır. But ağrılarında but damarından kan alınır. Âdet kanını çıkarmak için ayak başparmağından ve topuk damarmdan kan alınır. Bacaktan kan alınırsa, âdet çabuk görülür. Göz ağnsı, ağız kokusu ve baş ağrısı için kafadan kan almır. Kulunç ve mide ağrısı için lavman çok iyidir. Sabahlan ve akşamlan yapılmalıdır. Hafif ilaçlarla tedavi mümkün oldukça, bundan sapılmamalıdır. Hafif ilaçlar fayda vermiyorsa, yavaş yavaş kuvvetli ilaca gidilmelidir. Gönlün istemediği ve yaran az olan ilaçlar üzerinde İsrar edilmemelidir. Bir hastalık iyice teşhis edilmedikçe tedavi cihetine gidilmemelidir. Gıda ile tedbir almak mümkünse ilaç kullanılmamalıdır.