ansİkl. Etnol. İslav’lar

Orta ve özellikle Doğu Avrupa’da geniş bir alanda yaşarlar. Bu alan, Adriyatik denizinin Balkan kıyılarından, Bohemya ile Weser ırmağının sağ kollarının yukarı ve orta çığırlarına ve Ural dağlarına kadar uzanır; hattâ daha doğuya, Kuzey Asya’nın büyük bir kesimine taşar. İslav halklarının hepsi aynı tipte değildir; melezleşmeler sonucu, antropolojik özellikleri her yerde aynı olmaktan çıkmıştır. Tek bir İslav milleti yoktur, ayrı ayrı birkaç İslav milleti vardır. Bu milletlerin birleşmesi, bir dönemde panislavist’lerin rüyası olmuştur. Bütün bu halkların ortak adı, «san» veya «söz» anlamına gelen slava köküne bağlanır, bu kök birçok özel isimde de karşımıza çıkar (Boleslav, Yaroslav v.b.). Aslında bu terim, başlangıçta yalnız birkaç kavmi veya kabileyi belirtmekte kullanılıyordu; sonradan yaygınlaştı. Bugün bu genelleme herkesçe kabul edilmiştir ve Ruslar, PolonyalIlar, UkraynalIlar, Çekler, Slovaklar, Slovenler, Hırvatlar, Sırplar ve Bulgarlar «İslav» adı altında toplanır. Çok geniş bir alana yerleşmiş olan bu halklar, zaman zaman başka halkların hâkimiyeti altına girmiştir (eski Avusturya-Macaristan imparatorluğu, Osmanlı imparatorluğu). Bu yüzden islavlar iki büyük gruba ayrılır: en büyük grup olan Kuzey islavlar ve Adriyatik kıyılarına yakın yerleşmiş halkları (Sırplar, Hırvatlar ve Slovenler) içine alan Yugoslavlar veya Güney islavları ile Bulgarlar. Bu kısmı sloven litürjik dilinde ve yunan dinindendir, fakat katolik kilisesine bağlıdır (UkraynalIların bir kısmiyle Hırvatlar); büyük bir kısmı da katoliktir (PolonyalIlar, Çekler, Slovaklar, Foto. L’ARO U SSE Slovenler ve Hırvatlar). Ayrıca, çeşitli İslav halkları arasında var olan dil farkları da göz önünde tutulmalıdır.