Athenagoras, Aristoklis

İstanbul Rum ortodoks patriği (Yanya 1886-İstanbul 1972). Heybeliada Ruhban Okulu’nu bitiren Aristoklis Athenagoras, Korfu metropolitliğine (1923), Amerika Rumları eksarhosluğuna (1931) getirildi. 1948’de İstanbul patrikliğine atanıp, ortodoksları birleştirmeye, Vatikan ile Fener patrikhanesi arasında yeniden bağlar kurmaya çabaladı: Kudüs’te (5 Ocak 1964) ve İstanbul’da (Temmuz 1967) Papa Paulus Vl’yla buluşarak, XI. yy’da birbirini aforoz etmiş olan iki kiliseyi barıştırdı.
Askerî ateşli silahların evrimiseçilmiş tarihsel silahların incelenmesiyle görülebilir. XVI. yy’da kullanılan çakmaklı tüfek (A), tetiğin hareket ettirilmesiyle yanan çakmağın birinci baruta değmesiyle ateş alıyor, eğimli kabza geri tepmeyi yavaşlatmaya yardımcı oluyordu. XVIII. yy’da kullanılan İngiliz tabancasında {S), görülen çarklı çakmak, dönemin süvarileri için gereğinden fazla hassastı. Bir parça demir pirite çarparakibirinci baruta kıvılcımlar gönderen bir yaylı çark yerleştirilmişti. Uzun namlulu, ağızdan dolma Kentucky tüfeği (C), Pennsylvania Dutch tarafından geliştirilmiş, önce çakmaktaşlı modelisonra da çarpmalı ateşleme mekanizması kullanılan modeli yapılmıştır. ABD’de Ayrılık Savaşı sırasında Kuzeyli süvarilerin yaygın biçimde kullandıkları 1860 modeli Spencer {D), ard ard a atış yapılabilen ilk başarılı karabinadır. İlk pratik revolver Colt Potterson (E), 1836’dan 1842’ye kadar üretilmiştir. Sürekli atış yapabilen 73 Model Winchester (F), çok amaçlı bir silahtır. Hiram S. Maxim tarafından üretilen Maxim makineli tüfeği (G), 1908’den başlayarak Alman ordusunda kullanılmıştır. Dakikada 450 mermi atan bu makinelii, ilk başarılı otomatik makineli tüfektir.
kullanılması, makineli tüfeğin bozulmadan art arda ateş etmesini sağladı ve daha küçük kalibreli mermilere doğru gelişmeyi hızlandırdı. Otomatik makineli tüfek, Birinci Dünya Savaşı’nda ordularda büyük kayıplara ve düz hatlı saldırı taktikleri bırakılarak siper savaşına yönelinmesine yol açtı. Makineli tüfeklerle donatılmış savunmalara saldırabilmek için yeni taktikler ve yeni teknolojiler geliştirmek zorunda kalındı. Sorun bir ölçüde, saldırılarda tek kişi tarafından kullanılabilecek kadar hafif otomatik silahlar yapılmasıyla çözüldü. Birinci Dünya Savaşı’nın sonuna doğru birçok taşınabilir hafif makineli tüfek yapıldı. Saldırıda kısa erimli tabanca mermisi ateşleyen yarı makineli tüfekler de kullanıldı. Saldırı tüfekleri. Hafif makineli tüfeklere ve otomatik tüfeklere olan ilgi, İkinci Dünya Savaşı’nda da sürdü. Ama silahlar hafifledikçe, otomatik ateşleme sırasında denetim altında tutulmaları, dolayısıyla da hedefin vurulması güçleşti. 1943’te Almanlar, orta boy mermiler kullanan ve bunlarla standart tüfek mermisinin erimine yaklaşan, ama çok daha az geri tepmeli ilk gerçek saldırı tüfeğini ürettiler. Günümüzde Rus yapımı Kalaşnikoflar (AK-47) ve ABD yapımı M-16’lar çağdaş saldırı tüfeklerinin en gelişmişleridir: Tam ve yarı otomatik ve hem hızlı hem
de isabetli atış sağlarlar. Dünya jordularının çoğu’ otomatik (tüfekleri benimsemiştir. Günümüzde araştırmalar, silah ağırlıklarının düşürülmesine ve bir tetik çekişinde ateşlenen mermi sayısını azaltacak patlama sınırlayıcı mekanizmaların geliştirilmesine yöneliktir. 450 mermi atan bu makineli, ilk başarılı otomatik makineli tüfektir.