Atlas dağları
Kuzey Afrika’da Fas, Cezayir ve Tunus boyunca uzanan sıradağlar ve yaylalar sistemi. Uzunlukları yaklaşık 2 410 km olan Atlas dağları Atlas okyanusundan (Kanarya Adaları Atlas dağlarının deniz üstündeki en batı noktasıdır) Kuzeydoğu Tunus’un Akdeniz kıyısına kadar uzanır. En yüksek doruğu Tubkal’ın (Fas’ın güneybatı kesiminde) yükseltisi 4 165 m’yi bulur. Ispanya’daki Sierra Nevada’dan (Nevada dağları) Cebelitarık boğazıyla, İtalya’daki Apenninler’den Akdeniz’le ayrılan Atlas dağları sistemi, Avrupa’daki Alpler sistemiyle yakınlıklar gösterir: Her ikisi de Jura çağının sonuna doğru (günümüzden 190-140 milyon yıl önce) Avrupa ve Afrika kıtalarının birbirlerine yakınlaşmaları sırasında oluşmuştur.
Atlas sıradağları birbirine paralel iki grup halinde uzanır: Kıyı grubu denize, iç grupsa Büyük Sahra’ya dönüktür. Kıyı grubunda batıdan doğuya doğru sırasıyla Fas’taki Büyük Atlas (ya da Yüksek Atlas), Fas’taki Orta Atlas ve Fas’ın doğusundan başlayıp Cezayir ve Tunus boyunca uzanan Teli Atlasları ye- ralır. İç grup kabaca Büyük Atlas’a paralel uzanan Anti Atlas dağları ve Cezayir ile Tunus’taki Avras dağlarını da içeren Sahra Atlas’tan oluşur.
Atlas dağları, nispeten yağışlı Akdeniz bölgesini kurak Büyük Sahra bölgesinden ayıran bir iklim sınırı oluşturur. Ayrıca, çeşitli kesimlerinde sıcaklıklar, yağışlar ve bitki örtüsünün çok farklı olmasına karşın, ayrı bir biyoiklim birimidir. Yıllık yağış ortalamaları, 255-510 mm arasında değişir; yıllık sıcaklık ortalaması 16°C’tır.En çok yağış alan kesimleri ormanlarla (sedir, meşe ve mantar meşesi) kaplıdır; hayvancılık (özellikle koyun ve keçi) ve tarım yapılır. Ayrıca, Atlas dağları yeraltı gelir kaynakları bakımından çok zengindir (maden kömürü, manganez, bakır, demir, kurşun, kobalt, çinko, fosfat vb.). Güzel manzaraları ve dengeli iklimi sayesinde turizm de gelişmektedir.