ÇAKAL (Canis auraus)

ÇAKAL (Canis auraus); Alm. Schakal (m),
Fr. Chacal (m), İng. Jackal. Familyası: Köpekgiller
(Canidae), Yaşadığı yerler: Güney Doğu
Avrupa, Güney Asya ile Kuzey Afrika’nın bozkırları.
Özellikleri: Gececi bir hayvan. Sürü hâlinde
dolaşır ve ulur. Kuş ve kemiricileri avlayarak
geçinir. Leş ve meyve de yer. Bâzan kümes
hayvanlarına da saldırır. Ömrü: 10-15 yıl. Çeşitleri:
Siyah sırtlı, gri, yanları çizgili, kırmızı çakal
en iyi bilinenleridir.Köpek cinsinden, ürkek ve vahşî bir hayvan.
Kürkü kirli sarı, bâzı çeşitlerinin sırt ve arka kısmı
gri ve siyah, karın kısmı beyazımtraktır. Postu
ile kurda, geniş tüylü kuyruğu ile tilkiye benzer.
Yerden yüksekliği 40, boyu 60, kuyruğu 30 santimetredir.
Avrupa, Asya ve Afrika’nın açık bozkırlarında
sürüler hâlinde gece avlanır. Nâdir olarak
ormanlarda görülün Kuş, sürüngen ve kemirici
memelileri avladığı gibi, aslan ve kaplan gibi yırtıcı
hayvanların av artıkları ile de beslenir. İnsana
saldırmaz. Sırtlan gibi leş yediği ve fâre, sıçan
gibi kemiricileri yok ettiğinden faydalı bir hayvandır.
Çok aç kaldığı zamanlar köylere sokularak
kümes hayvanlarını yağmaladığından insanlar tarafından
sevilmez. Fazla derin olmayan mezarlardan
ölüleri çıkarıp yedikleri de olur. Tabiat ve
mizaç olarak sırtlana benzer. Gündüzleri toprak inlerinde,
mağara ve ağaç kovuklarında gizlenir.
Güneşin batışı ile faaliyete geçer. Tepelerin zirvesinde
kaba eti üstüne oturarak ürkütücü ve hüzünlü
ulumasıyle tanınıf.
Dişi, ilkbaharda çiftleşir. 2 ay (60-65 gün) kadar
sonra 4-9 yavru doğurur. Yavruların bakımına
erkek de yardımcı olur. Geceleri âile, grup hâlinde
avlanmaya çıkar. Bâzan 50-60 başlık gruplar hâlinde
de avlanırlar. Çakalın en büyük düşmanı insandır.