ÇAM FISTIĞI
Arabçası : Haşeb-ı azîzi, Habbetii’s-sanevber
(Habbü’s-sanev ber).
Lâtincesi : Pinııs Strobus.
Yetiştiği yer ve çeşitleri: Memleketimizde Arıtep dolaylarında yetişir.
Kullanılan maddesi: Tohumu ve yemişi.
Tıbbî Özellik ve Faydaları:
a) Çam kozalaklarının içinden çıkarılır. Günde 25 gram kadar (iki çorba kaşığı) dan fazla yenmemelidir. Fazlası baş ağnsı yaparsa da muSlihi şeker ve haşhaşdır. Bedeli Mehlep tohumu kabuğudur veya 1,5 vezni (misli) kadar bademdir. Bazıları Hind cevizi olduğunu da söylerler. b) Kadınlarda sütü artırır. Vücudu şişmanlatır, za’fiyeti giderir.
c) Arka, bel ve sinir ağrılarına, siyatiğe, istirhâya faydalıdır.
ç) Balla macunu yapılıp yenirse meniyi ve şehveti artırır.
d) Mesanede olan taşları parçalar. Böbrek ve mesane iltihaplarına şifa verir.
e) Doğumlarda çam fıstığı dövülüp çorbası yapılarak içilirse doğum kolaylaşır.
f) Felçli bir kimse her gün üç dirhem (12 gr.) yese felçten kurtulur.
g) Akciğer veremine, kan tükürmeye ve öksürüğe çok iyi gelir.
ğ) Akrep sokmasına karşı kuru incir, hurma veya gül şerbeti ile verilse faydalıdır.
h) Kalb hastalıklarına ve rûhî çöküntüye de faydalıdır.
i) Üzümle döğülüp kuvvet için yenildiğinde çok faydası görülür.