ÇAY

Arabçası : Şây. Farsçası : Çay.

Lâtincesi : Thea chinensis, Thee.

Kullanılan maddesi: Yaprakları.
Tıbbî Özellik ve Faydaları:

Boyu iki metreye kadar uzar.

a) Bu ağacın çiçekleri de kullanılır. Yapraklarında, thçine maddesi mevcuttur. Esas te’sirli olan budur. İyi bir su ile kaynamış, az miktarda içilen bir çayın vücûda faydalan vardır.

b) Suyu ile birlikte posası sulbteki yumrulara ve basura sürülse teskin eder.

c) Damarlardaki kan dolaşımını düzene koyar. Sinirleri uyanr. Bedenî ve zihnî yorgunluğu giderir. İnsanın benzine tatlı kırmızılık verir. Kalb, beyin, mide ve ciğere kuvvet verir.

ç) İştah açtığı gibi hazmı kolaylaştırır. Balgamı ve rutûbeti def eder. İdran söktürür, ağızdaki kokulan kısmen de olsa giderir.

d) Göz kızartılannda çay suyuna bir bez batırarak kompres yapılır. Çay suyu ile kaş ve kirpikler uzun müddet ovulursa, kaş ve kirpikleri siyahlaştmr.

e) Bir özelliği de iyice kaynatılıp, arslan, kedi, köpek gibi hayvanların ısırdığı yaralara sürülür ve yaraya iyice içirilirse zehirini alır ve yaranın kısa zamanda iyileşmesini temin eder.

f) Damar kireçlenmesi, dizanteri, ishâl, idrar tutukluklanna gayet faydalıdır.

g) Bağırsak rahatsızlıkları, kan kanseri, koleraya fayda verir ve bunlara yakalanmamayı sağlar.

ğ) Çay az su ile kaynatılıp ılıştıktan sonra sulu çaylar basurlu kısma sürüldüğünde, ağrıyı teskin eder.

h) Nefrit, Guatr hastalıklan için faidelidir.

i ) Nefes darlığı, istiskâ hastalıklarına şifalıdır. Ancak çayın bu rahatsızlıklara faidesi, az ve itidâl dahilinde içildiği zamandır.

Fazla içildiğinde:

a) Uykusuzluk, sinir zaafıyeti,

b) Sıkıntı, el titremesi, yapar.

c) Romatizma, nikris hastalıkları,

ç) Karaciğer, kalb, böbrek taşlan,

d) Yüksek tansiyon,

e) Üremi gibi rahatsızlıklar;

f) Kabızlık halleri için;

g) Kalb hastalan,

ğ) Şişmanlar,

h) Sinirli kimseler,

i) Mide rahatsızlıklan için faideli değildir