CİĞER OTU

Arabçası : Üşne, Şeybetü’l-acûz.
Lâtincesi : Pulmonaria officinalis.
Yetiştiğiyer ve çeşitleri: Bilhassa ormanlarda yetişir.
Kullanılan maddesi: Yapraklan.
Tıbbî Özellik ve Faydaları:
a) Bu ot Yem en’de denize yakın yerlerde mevcuttur ve Bahreyn diye tanınır. Bunun boyu yarım m etreye kadar uzar. G övdesi dik ve tüylüdür. Yumurta şeklinde, beyaz yaprakları vardır. Çiçekleri baştan kırmızımtırak, sonradan m enekşe moruna dönerler. Yaprakları sıktır. Çiçekleri nisan ayında toplanarak gölgede kurutulur. Özünde; şeker, reçine ve sabit yağ vardır.
b) Kurutularak toz haline getirilen ciğer otu yaraların ve cilt iltihaplarının tedavisinde faydalıdır.
c) 50-60 gram yaprağının bir litre suda haşlanmasından m eydana gelen ilâç, nefes borularında ve akciğerde rrteydana gelen nezlelere iyi gelir.
‘ç) Göğsü yumuşatır, öksürüğü keser.
d) Yapraklarından yapılan çay boğmaca, boğaz iltihabı, bronşit ve grib hastalıklarına iyi gelir. Yine bu ilaç, m em e çatlaklarında, m em e başlarının banyo edilm esi suretiyle kullanılır. Bu su ile donuk aza banyo edildiğinde büyük faydası görülür. Yanıklara da iyi gelir.
e) Ciğer otu çay şeklinde içilirse m esane, barsak ve böbrek rahatsızlıklarına da iyi gelir.
f) İdrarı söktürür. Akciğer hastalıklarına şifalıdır.