Çocuklarda İlk Adım Nasıl Atılır?

Çocukların çoğu ilk adımlarını 11 ile 14 ay arasında atmaya başlar. Ancak yürüyebilme yaşı diğer gelişme dönemlerindeki gibi, ço­cuklar arasında farklılık gösterir. Bazı çocuklar, 8-9. aylarında yürümeye baş­larken, bazıları ise ancak 16. aydan sonra yürüyebilirler. Erken ya da geç yürümenin, aileden kaynaklanıp kaynaklanmadığı hep merak edilir. Hatta geç yürüyen çocuklar için “gelişme geriliği” var gibi asılsız iddi­alar da atılabilir.

Çocuklar hangi ayda yürür?

Böyle iddialar genelde asılsız olabilir. Çünkü sağlıklı çocuklarda bile, gelişim evre­lerinde farklılıklar vardır. Çok erken yürüyen çocuklar olduğu gibi, gelişimi normal olup da, 18. aya kadar yürüyemeyen çocuklar da olabilir. Ayrıca çocuğun yürüme yaşı, zekâsı ile ilgili değildir. Her çocuğun kendi yaratı­lışına göre öğrenme öncelikleri vardır. Çocu­ğunuz geç yürüyecek diye endişelenmenize gerek yok, mutlaka o dönemde başka bir şeyi öğreniyordur. Emekleyen bebek, gereken ce­sareti toplayınca bir anda ayaklanacak ve sizi şaşırtarak, bir anda yürümeye başlayacaktır.

Hayatın İlk Tecrübesi “Yürümek”

Yürümeyi öğrenmek demek, önce den­gede durmak, sonra minik adımlarla iler­lemek demektir. Ve bu, bebek için oldukça zor ve cesaret isteyen bir hadisedir.

Bebek, yapabildiğini kendi kendine is­patlayarak özgüvenini geliştirir, ilk adım­larına kadar etrafına bağımlıdır. Ancak bu ilk adımlardan sonra, artık istediği gibi do­laşmakta ve gönlünce keşif yapmaktadır. Bebek yürümekle bedeninin farkına da va­racaktır. Ayaklarıyla yeri kavraması, keşfe doğru yürümesi, yere düşünce acı hisset­mesi, hayatı anlamaya başlamasının da ilk adımlarıdır aslında.

Çocuk, her düştüğünde onu kaldırmak doğru değildir. Ayağa kalkarken kasları­nı kuvvetlendirir. Yere düşünce ellerinden, ayaklarından güç alır kalkar, yine düşer. Öğ­renme, hayatın geri kalanında olduğu gibi, gelişim döneminde de, böyle tekrarlarla olur. Düşe kalka büyümektir aslında bunun adı.

Bebeğin düşüp kalkmalarında ona yapı­lacak en iyi yardım, etrafındaki tehlikeleri ondan uzaklaştırmaktır. İlk adımlar, genel­de düşmeyle sonuçlanacağından, tekrar cesaretlendirmek için ona sarılın. “Bir şey yok”, diyerek güven verici bir ifadeyle onu tekrar yüreklendirin.

Yürümeye başladığı halde, bazen emek­lemeyi tercih edecektir. Bunu sıkıntı etmeyin. Bu sırada emeklemeyi, düşe kalka yürüme­ye göre daha hızlı olduğu için tercih ediyor­dur. Yürüme egzersizleri hız kazandığında emeklemeyi unutacaktır. Bu dönemde bir diğer endişe de kilo problemidir. Bu dönem­de çocuğunuz kilo kaybedebilir. Bu, çocukta hareketlenmenin arttığına işarettir. Siz buna da fazla takılmayın, rahat olun.

Bebeğiniz hala yürümüyorsa

Bebeklerin %90’ı 18. aya kadar yürür. Bu aylara geldiği halde hala yürüyemeyen bebeğiniz varsa, bir hekime başvurmanız­da fayda vardır. Düzeltilmesi basit ortope­dik müdahalelere gerek duyulabilir. Bunun yanında kilo problemi olan ve erken doğan bebeklerde de yürüme daha geç görülebilir. Bu konularda da uzmana danışmak, prob­lemin daha basit çözülmesini sağlayabilir.

9 Adımda Yürüme Pratikleri

1.Çocuğun ellerinden tutarak ona moral verin. Ayakları ile yeri hissetmesini sağlayın

2.Bacak kaslarını güçlendirici oyunlar oynayın. (Kolunun çıkmamasına dikkat ederek ellerinden tutarak zıplatmak gibi.)

3.Gününün çoğunu pusette, mama sandalyesinde geçirmesine izin vermeyin.

4.Adım atmaya başladığında, düşmemek için birbirine yakın ev eşyalarına ihtiyaç duyacaktır. Cesaretini toplaması için uzak olan kanepe koltuk gibi tutunma aracı ev eşyalarını, 2-3 adım atınca ulaşabileceği mesafelere çekin.

5.Ağır ve sıkı ayakkabılar giydirmeyin. Bezinin sıkı ve adım atmaya engel teşkil edecek şekilde bağlanmadığını da kontrol edin.

6.Adım atmaya başladığında, düşmemek için birbirine yakın ev eşyalarına ihtiyaç duyacaktır. Cesaretini toplaması için uzak olan kanepe koltuk gibi tutunma aracı ev eşyalarını, 2-3 adım atınca ulaşabileceği mesafelere çekin

7.Ağır ve sıkı ayakkabılar giydirmeyin. Bezinin sıkı ve adım atmaya engel teşkil edecek şekilde bağlanmadığını da kontrol edin.

8.Adım atmaya çalıştığında dikkatini yürümeye değil de, eline vereceğiniz bir oyuncağa kaydırın. Veya yakın bir yere oturarak, kendinize çağırıp ona “tutunacak dal” olun.

9.Bütün bunlara rağmen hala yürümek istemiyorsa ona asla kızmayın. Cesaretini kırmayın.