Cogan üslubu

Cogan üslubu, Japonya’da Erken Heian
dönemindeki (794-897) heykel üslubu. Bu
dönem anıtlarının çoğunu Budacı heykeller
oluşturur. Sütunu andıran dimdik, simetrik
ve çok dengeli bu figürler tek bir ağaç
bloktan oyularak yapılmıştır. Bıçağın kesim
yerleri yumuşatılmadığmdan, malzeme doğal
görünümünü korumaktadır. Ablak
(ggan, Donald 78
fzlü, kalın dudaklı, basık burunlu, iri
jzlü, göğüs kasları, sarkık ağır vücutlar, etli
hantaldır. Bütün bu öğeler basitleştirilek
neredeyse geometrik biçimlere indirnmiştir.
Boyutları ve yalın dış çizgileriyle
Oturan Şaka Nyorai, Cogan
üslubunda ağaçtan oyulmuş heykel.
Erken Helan dönemi; Muro-ci, Nara
K International Society for Educational Information, Tokyo
(f bu heykeller ürkütücü bir anıtsallık duygusu
yaratır.
Cogan üslubunun en tipik özelliği hompa
(dalga) adı verilen giysi kıvrımlarıdır. Kumaş
katları basit, ölçülü bir düzende derinlemesine
oyulmuştur. Bu teknik, Orta Asya’dan
Hindistan’a giden hac yolu üstündeki
Bamyan’da (Afganistan) bulunan anıtsal
Buda figürünün kumaş kıvrımlarını akla
getirir. Ülkelerine geri dönen Çinli ve
Japon hacılar yanlarında Cogan üslubunda
yapılmış figürler de getirmişler, giderek
bunlardan oralardaki kutsal figürlerin ilk
biçimleri türemiştir. Cogan üslubu