Cohnheim, Julius

Cohnheim, Julius Friedrich (d. 20 Temmuz
1839, Demmin – ö. 15 Ağustos 1884,
Leipzig, Prusya), deneysel patolojinin öncüsü
olan Alman tıp bilgini. Başta iltihaplanma
ve verem olmak üzere çeşitli hastalıklann
dokulardaki yıkıcı etkilerinin belirlenmesine
katkıda bulunmuştur.
Cohnheim, 1865-68 arası Berlin Patoloji
Enstitüsü’nde, patolojinin kurucusu olan
Rudolf Virchow’un en başanlı öğrencilerindendi.
Wirchow’un asistanlığını yaptığı o
yıllarda, iltihaplanmanın nedenleri üzerine
83 Coihaique
geniş araştırmalara girişti. 1867’de, kılcal
damarlann duvarlanndan geçerek dokulara
giren akyuvarlann iltihaplanmaya yol açtığını,
irinin de büyük ölçüde akyuvarlann
parçalanmasıyla oluşan yıkım ürünlerini
içerdiğini kanıtlayarak ilk sezgilerini doğruladı.
Bu konudaki bulgularını Neue Untersuchungen
über die Entzündung (1873;
İltihaplanma Konusunda Yeni Araştırmalar)
adlı yapıtında derledi.
Cohnheim, 1868-72 arasında Kiel Üniyersitesi’nde,
1872-78 arasında da Breslau Üniversitesi’nde
patoloji profesörlüğü yaptı.
Breslau’daki görevi sırasında şarbon basilinin
(Bacillus anthracis) dokulara nasıl
Cohnheim
The Bettmann Archive
bulaştığını göstermek üzere Robert Koch’
un yaptığı ünlü deneye de (1876) tanık oldu.
Cohnneim’ın, bir tavşanın gözünün ön boşluğunda
veremi tanımlaması, Koch’un bir
yıl sonra verem basilini bulmasına yardımcı
olmuştur. Cohnheim’ın Vorlesungen über
allgemeine Pathologie (1877-80, 2 cilt; Genel
Patoloji Dersleri) adlı yapıtı, konusunda
çağ dışı kalmaksızın önemini çok uzun süre
korumuştur. Mikroskopla incelenecek dokulan,
ince kesit almadan önce dondurma
yöntemi de Cohnheim’ın buluşudur ve bugün
bile temel klinik işlemler arasında
geçerliliğini korumaktadır.