Debussy, Claude

Fransız bestecisi (Saint-Germain en-Laye 1862-Paris
1918). On yaşında Paris konservatuvarına giren Claude
Debussy Barones von Meck’in evinde piyano çalarak,
onunla İtalya, Viyana, Moskova ve İsviçre’ye yolculuklar
yaptı. 1884’te Müsrif Çocuk (l’Enfant Prodigue) adlı
kantatıyla Roma Ödülü’nü kazanarak İtalya’ya gitti.
1889’da Paris’e döndü.
XX. yy. Fransız müziğinin tartışmasız ustası ve dünyanın
büyük devrimci bestecilerinden biri olan Debussy’nin
üslubu, Monet ve Renoir gibi bazı ressamların
tablolarıyla bazı yüzeysel benzerliklerden ötürü,
yersiz olarak “izlenimci” diye nitelenmiştir. Başlangıçta
büyük bir Wagner hayranı olan, Wagner’in Parsifai’ini
ezbere bilen Debussy, sonradan Wagner’in yolundanyürüyenlerin soysuzlaştırdığı wagnerci estetiğe şiddetle
karşı çıkmıştır; ama başlıca yapıtı Pelléas ile Mélisande
operasında Wagner etkileri çok belirgindir. Debussy
özellikle müzik dilindeki yenilikleri açısından önemlidir;
uyumlu ve ritmik yazışı döneminin müziğini olduğu
gibi, Schöenberg ve S. Strawinskiy’in müziklerini de etkilemiştir.
Debussy’nin müzikte denemediği hemen hiçbir tür
kalmamıştır. Yapıtının merkezi Pelléas ile Mélisande
operasıdır. Senfonik şiiri Prélude à I’Après midi d’un
Faune (Bir Kır Tanrısının Öğleden Sonrasına Prelüd,
1894), Wagner dünyası ile yepyeni bir orkestra dili arasında
gerçekleştirdiği bireşim açısından önemlidir. Deniz
(La Mer) adlı yapıtı, deha izleri taşıyan bir Fransız
senfonisidir. Oda müziği alanında bir dörtlü, üç sonat
(viyolonsel ve piyano için; flüt, alto ve arp için; keman
ve piyano için) bestelemiştir. Piyano için yapıtları arasında
Bilitis’in Şarkıları (1900), Prelüdler, Estampes
(Taşbaskılar), images (Görüntüler), Çocukların Köşesi
(Children’s Corner) sayılabilir.İnsan sesi için yapıtlarının
başlıcaları Fêtes Galantes, Chansons de France (Fransa
Şarkıları), Le Promenoir de Deux Amants (İki|Âişığın Gezinti
Yeri), Villon’un Baladları, Mallarmé’nin Şiirleri’d\r.
İberia adlı yapıtı İspanya’da Falla, Macaristan’da Bartok,
Romanya’da Enesco gibi bestecilere örnek olarak,
gerçek folklordan çok daha gerçek bir folklorun yeniden
üretilmesine yolaçmıştır. Ayrıca, Rameau’ya Saygı
ve Le Martyre de Saint Sebastien, yılların yıpratamayacağı
yapıtlardan sayılmaktadır.