Dekkan Minyatür Okulu

Dekkan Minyatür Okulu, 16. yüzyılın
sonlarında Hindistan Yarımadasındaki
Dekkan sultanlıklarının egemenliği altındaki
topraklarda gelişmeye başlayan minyatür
üslubu. Yerli ve yabancı sanat biçimlerinin
oldukça duyarlı bir biçimde bütünleştiği bir
Dekkan Minyatür Okulu’ndan bir örnek,
18. yy ortaları; Haydarâbad, Hindistan;
özel koleksiyon
P Chandra
üsluptur. Uzatılmış figürler Vicayanagar
duvar resimlerinin, zemindeki çiçek dalları,
yüksek ufuk çizgisi ve genelde manzaranın
ele alınışı ise İran minyatürünün etkilerini yansıtır. Renkler oldukça zengin ve ışıltılıdır,
ayrıca yaldız ve beyaz da çok kullanılmıştır.
Dublin’deki Chester Beatty Kütüphanesinde
bulunan ve bu konudaki bilinen
en eski el yazması olan Nücumul- Ulûm’un
(1570; Bilimlerin Yıldızları), Dekkan Minyatür
Okulu’nun bellibaşlı merkezlerinden
Bicapur kentinde yazıldığı sanılmaktadır.
Bicapur’da II. İbrahim Adil Şah’ın (hd
1579-1626) koruyuculuğu altında resimden
başka sanat dalları da gelişmiştir. Büyük bir
müzik ve sanat tutkunu olan Adil Şah’ın,
döneminde yapılmış birkaç portresi de günümüze
ulaşmıştır. Dekkan Minyatür Okulu’nun
başka önemli merkezleri Ahmadnagar,
Golconda ve 18. yüzyılda Evrengâbad
ve Haydarâbad’dır. Dekkan Okulu, 17.
yüzyıldan sonra, kuzeydeki Babürlü minyatür
okullarıyla karşılıklı etkileşim içinde
olmuştur. Dekkan sanatı Racathan’daki ve
Orta Hindistan’daki Hint saraylarında görülen
minyatür üsluplarının gelişimini de etkilemiştir.