Demirköy

Marmara Bölgesi’nin Trakya
kesiminde, Kırklareli iline bağlı ilçe ve ilçe
merkezi kasaba. Yüzölçümü 945 km2’dir.
Batıdan Kırklareli Merkez, güneyden Vize
ve Pınarhisar ilçeleri, doğudan Karadeniz,
kuzeyden Bulgaristan’la çevrilidir.
İlçe topraklarının büyük bölümü dağlık ve
ormanlıktır. İlçenin yüzde 67’si ormanlarla
kaplıdır. Karadeniz’e paralel bir set oluşturan
Istranca (Yıldız) Dağları, güney ve batı
kesimlerini boydan boya engebelendirir.
Kütlenin en yüksek noktası olan Büyük
Mahya Dağı (1.031 m), Demirköy ve Kırklareli
Merkez ilçeleri arasında yer alır.
Istranca Dağlarının yoğun bir orman örtüsü
ile kaplı kuzey yamaçları bol yağış aldığından
su kaynaklan açısında da zengindir.
Deringeçit, Rezve ve Bulanık dereleri bu
akarsuların başlıcalarıdır. Rezve Deresi,
Bulgaristan-Türkiye sınırının bir bölümünü
oluşturur.
Istranca Dağları ile Karadeniz kıyı kuşağı
arasında kalan alanda, Demirköy ve Limanköy
platoları vardır. Doğal bitki örtüsü
açısından zengin olan bu platolar, Deringeçit
Deresi ile birbirinden ayrılır. Limanköy
Platosu, kuzeyde Rezve Deresiyle bölündükten
sonra, Bulgaristan içlerine uzanır.
Demirköy Platosu ise, Büyük ve Küçük
Mahya dağlan ile İğneada arasında yer alır.
Dalgalı bir yapı gösteren plato, ormanlarla
kaplıdır.
Istranca kütlesinin doğusunda, İğneada
çöküntü oluğunda yer alan lagünler, Demirköy
kıyılannın değişik özelliklerinden
birini oluşturur. Kumul kuşakları ile denizden
ayrılan lagünlerin, genellikle yazın
Karadeniz’le bağlantısı kesilir. Erikli, Mert
ve Sakpmar gölleri, bu lagünlerin en önemlileridir.
Çevreleri genellikle sazlık ve bataklık
olan, arkalarında hemen ormanlar
başlayan, yabanıl yaşama elverişli bir ortam oluşturan göllerin, av turizmi potansiyeli de
yüksektir.
Genellikle fazla girintili çıkıntılı olmayan
kıyılardaki en önemli limanlar, Limanköy
Koyu ile İğneada’dır. İğneada, 40-50 km
uzunluğunda, 10 m genişliğindeki kumsalı,
zengin ormanlan ve konaklama tesisleri ile
ilçenin özellikle iç turizm açısından en
gelişmiş kesimidir. Burada, akarsu ağızlarında
bol miktarda kaz, ördek, çulluk ve
bıldırcın yaşar. Gene İğneada ile Çilingoz
Koyu arasında ise, soyu tükenmeye yüz
tutan Akdeniz foklarına rastlanır. Domuz,
kurt, geyik karaca gibi hayvanlar açısından
zengin olan ormanlar sık sık, çeşitli avcı
derneklerinin düzenlediği kısa sürek avlarına
sahne olur Deniz balıkçılığı da hayli
gelişmiştir. Iğneada’da modern bir balıkçıbannağı vardır. Ekili alanlar ilçe topraklarının
yüzde 10’undan azdır ve az yer tutar.
Patates, buğday, fasulye ve elma ile kereste,
en önemli ürünlerdir. Demirköy ve
İğneada’da fidanlıklar kurulmuştur. Kasabada
orman ürünlerini işleyen bir parke
fabrikası vardır.
Bugünkü adını bir zamanlar işletilmiş olan
demir yataklarından olan Demirköy, Csmanlı
Döneminde Kırkkilise’ye (Kırklareli)
bağlı bir nahiye merkeziyken, 1908’de kaza
yapıldı. Osmanlı Döneminde aylak ve konaklama
alanı olarak gelişen İğneada ve
Ayastefanos köyü, daha eski yerleşmelerdir.
Eskiden Samakov ya da Samakovcuk
adlarıyla bilinen Demirköy, 27 Temmuz
1920’de uğradığı Yunan işgalinden 2 Kasım
1922’de kurtuldu.
Demirköy kasabası, iç kesimde, doğu-batı
doğrultulu Bulanık Dere kıyısında, doğuya
bakan bir yamaçta yer alır. Batısı Istranca
ormanları, güneyi ise Değirmendere ile
çevrilidir. Demirköy Belediyesi 1923’te kurulmuştur.
Nüfus (1985) ilçe, 12.474; kasaba,
4.732.