Denis, Maurice

(d. 25 Kasım 1870, Granville
– ö. 13 Kasım 1943, Paris, Fransa),
Simgeciliğin(*) önde gelen ressam ve kuramcılarından.
Sanat öğrenimine Julian Akademisi’nde
(1888) Jules Lefebvre’in yanında başladı,ardından da Güzel Sanatlar Yüksekokulu’
na gitti. İzlenimciliğin doğalcı eğilimlerine
tepki duydu ve arkadaşları Paul Serusier,
Eduard Wuillard, Pierre Bonnard ve Ker
Xavier Roussel gibi Paul Gaugin’in üslubundan
etkilendi. Arkadaşlarıyla birlikte Simgecilik
akımına, daha sonra da bu gruptan
ayrılan Nabilere(*) katıldı. Nabilerin yarı
mistik yaklaşımları, oldukça dindar olan
Denis’nin yapısına son derece uygundu.
1890’da birçok modern akımın temelinde
yatan ilkeleri şu sözlerle açıkladı: “Unutulmamalıdır
ki resim, bir savaş atı, bir çıplak
ya da bir tür anekdot olmadan önce,
yalnızca renklerin belirli bir düzenlemeyle
birleştirildiği düz bir yüzeydir”.
Deniş daha sonraları İtalya’ya yaptığı bir
gezide yapıtlarını gördüğü 14. ve 15. yüzyıl
fresk ressamlarından büyük ölçüde etkilendi;
“Cezanne’a Saygı” (1901, Ulusal Modern
Sanat Müzesi, Paris) adlı resminde de
görüldüğü gibi konuya, geleneksel perspektif
anlayışına ve hacimlendirmeye özengöstermeye başladı. Birçok kilise için büyük
duvar resimleri yaptı, 1912’de en önemli
çalışmalanndan biri sayılan Champs Elysees
Tiyatrosu’nun tavan resimlerini gerçekleştirdi.
1908’de kurulan Ransom Akademisi’nde
1919’a değin ders verdi. Aynı yıl
Georges Devalieres ile birlikte Kutsal Sanat
Atölyeleri’ni kurdu. Yapıtlarıyla Fransa’da
dinsel sanatın canlanmasında etkili olan
Denis, Theories, 1890-1910 (1920; Kuramları,
1890-1910), Nouvelles theories (1922;
Yeni Kuramlar), Historie de Tart religieux
(1939; Dinsel Sanatın Tarihi) ve Serusier, sa
vie, son oeuvre (1943; Serusier, Yaşamı,
Yapıtları) adlı kitaplarıyla sanat kuramına
ve dinsel sanata katkılarda bulunmuştur.