Genel

DOMENİCHİNO (Domenico Zampieri)

DOMENİCHİNO (Domenico Zampieri)

2-M125-E1-1602-1 Domenichino, Jungfrau mit Einhorn Domenichino, eigentl. Domenico Zampieri 1581-1641. 'Die Jungfrau und das Einhorn', 1602. Fresko. Rom, Palazzo Farnese, Galleria Farnese, Decke ueber der Suedostwand. E: Domenichino / Maiden and Unicorn / 1602 Domenichino, origin. Domenico Zampieri 1581-1641. 'The Maiden and the Unicorn', 1602. Fresco. Rome, Palazzo Farnese, Galleria Farnese, ceiling above southeast wall.

DOMENİCHİNO (Domenico Zampieri, il— denir), İtalyan ressamı (Bologna 1581-î<ïa- poli 1641). Kısa bir süre Calvaert’in öğrencisi oldu, sonra Annibale Carracci’nin o-kuluna girdi, 1602’de Farnese sarayının de-korasyonunu yapmak üzere Carracci ile Ro- ma’ya gitti, orada şu tabloları yaptı: A- donis’in ölümü, Apollon ve Hyakinthios, Narkissos. Bu sonuncu eser, ustası Carrac¬ci’nin üslûbunu yansıtır. Domenichino, Ro- ma’da, özellikle kilise, köşk ve sarayların duvarlarını süsledi. Fresklerinde, mihrap arkası süslemelerinde zarif üslûbu göre çarpar. Manzara resimlerindeki saydam at¬mosfer ve aydınlık renkler Annibale Car¬racci’nin eserlerini hatırlatır. En iyi eseri Aziz Hieronymus’un Hayat Hikâyesi adlı tablosudur. Sant’Andrea della Valle ve San Carlo ai Catinari’deki duvar resimleri, Car- racci’lerin büyük kompozisyon eğilimini ve Paussin klasisizmini yansıtır. Ona neokla- siklerin hayranlığını kazandıran akademik kurallara bağlılığı, kutsal konulardaki eş¬siz tablolarında kendini gösterir: Aziz Hie- ronymus’un Komünyonu (Vatikan 1614), Aziz Petrus’un Kurtuluşu (Roma, San Pi¬etro in Vincoli). Bunlardan başka Diana’nın Avlanması, Kybele (Roma, Borghese Gale¬risi, 1620’ye doğru) adlı tabloları da ünlü¬dür. Domenichino, 1621’de papalık sarayı¬nın mimarlığına atandı ve birçok mimari projeler yaptı (Windsor şatosu). 1630’da Napoli’ye gitti, burada katedrale bağlı Şa¬pelin fresklerini yaptı, ama son eseri, Na- poli’li sanatçıların düşmanlığı yüzünden kıs¬men tahribedildi. (L)
DOMENICO (Giuseppe BİANCOLELLİ), i¬talyan aktörü (Bologna 1635 veya 1637-Pa- ris 1688). Mazarin tarafından çağrılan tiyat¬ro topluluğu ile birlikte Paris’e gitti (1661) ve Allecchino rollerinde kendini gösterdi; dürüst davranışları ile Louis XIV’ün gözü¬ne girdi ve temiz ahlâkı ile herkesin saygısı¬nı kazandı. Santeul onun için şöyle de¬mişti: Castigat ridendo mores (ölüleri bi¬le güldürebilir). — LOUİS, Giuseppe’nin bü¬yük oğlu (Paris ?-TouIbn 1729), vaftiz ba¬balığını Louis XIV. yaptı. Askerî mühen¬dis olarak Provence’ta tahkimat müdürlü¬ğünde bulundu. İtalyan tiyatrosu için bir¬çok komedi yazdı. — PÎERRE FANÇOIS, Giu¬seppe’nin ikinci oğlu, fransız aktörü ve ti¬yatro yazarı (Paris 1680-ay.y. 1734). Tiyatro hayatına İtalya’da başladı, Paris’te devam etti. Opera-komik ve İtalyan komedi tiyatro¬
sunda Pierrot, Arlecchino ve Trivellino rol-lerinde büyük başarı sağladı. Birçok komedi yazdı. Başlıcaları: La Femme Fidèle (Sadık Kadın) [1711]; Anges de Chaillot (Chaillot’- lu Agnès) [1723]; la Foire des Poètes (Şair¬ler Panayırı) [1730]; Arlequin Hullo (1731)
v.b. (L)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir