EKLATÖR

EKLATÖR i. (fr. éclateur). Elektr. Bir gaz
veya sıvı yalıtkanla birbirinden ayrılmış iki
elektrottan meydana gelen cihaz. (Elektrotlar
arasındaki uzaklık ayarlanabilir ve gerilim
farkı belli bir değere ulaştığı zaman iki
elektrot arasında bir kıvılcım fışkırır.) |[
ölçü eklatörü, kısa süreli maksimum gerilimleri
ölçmek için düzenlenmiş, elektrotları
genellikle küre şeklinde olan eklatör. (Gerilim,
iki elektrot arasında kıvılcımın atladığı
uzaklığa göre ölçülür): Bir sıvının yalıt-
•kanlık derecesini tayin etmekte kullanılan
ölçü eklatörüne «spinitermetre*» denir. ||
Koruyucu eklatör, elektrik malzemelerini aşırı
gerilime karşı koruyan eklatör.
— Radyotek. Sönümlü dalgalı telsiz telgraf
postalarında kullanılan, aralarında
kıvılcımlar meydana gelen iki iletkenden
yapılmış cihaz