ELİF EFENDİ (Haserizade Şeyh Mehmed

ELİF EFENDİ (Haserizade Şeyh Mehmed),
mevlevî şeyhi (İstanbul 1849-ay.y. 1926). İstanbul,
Sütlüce Mevlevî dergâhı şeyhi Ahmed
Muhtar (Efendinin oğlu, ilk öğrenimini
dergâhta babasının yanında yaptı. Sonra Ah-
. med Nüzhet Efendiden icazetname aldı
(1885). özel olarak Hafız Şakir Efendiden,
Haydar Efendiden, hattat Zeki Dededen yararlandı.
Yenikapı mevlevihanesi Şeyhi Osman
Sabahaddin Efendinin Mesnevi derslerine
devam etti. Mesneviden icazet ve halifelik
aldı (1885). Bir süre Mesnevi Qkuttu.
Babası ölünce onun yerine Sütlüce Dergâhı
şeyhi oldu. Dergâhta mesnevî, Şemail-i Şerif,
Meşarik, 1909’dan sonra da yalnız Buhari ve Mesnedi okuttu. Başlıca eserleri:
Semeratül Hads fi Ma’rifetin-Nefs (Nefsin
Bilinmesinde Sezginin Faydalan) [1893],
Ed-Durrul Mensur fi Hizâneti Esrâr-in Nûr
(Nur Sûresinin özünde Saklı İnci Dizisi)
[1904], Et-Tenbih (Uyarma) [1922], Tasrîhti
Ümmeti bi-Tavzihi Hikem is Salâti Bitterceme
(Tercüme Yolu ile : Namazın Hikmetlerini
Açıklayarak Ümmeti Aydınlatma)
[1925], İrşâad-ül-Gâvîn bi Reddi Nazariyyeti
Darvin (Darvin Nazariyesini Reddetme
Konusunda Doğru Yoldan Ayrılanlara Kılavuzluk),
Divan-ı Eş’ar (Şirler Divanı),