Halikarnas Balıkçısı
Halikarnas balıkcısı
Türk öykü ve roman yazarı (İstanbul 1886-İzmir 1973). Çocukluğu babası Şakir Paşa’nın elçi olarak bulunduğu Atina’da geçen Halikarnas Balıkçısı (asıl adı Cevat Şakir Kabaağaçli dır), Robert Kolej’i (1904),0xford üniversitesi yeni çağlar tarihi bölümünü bitirdi (1908). Yurda döndükten sonra çeşitli dergilerde yazılar, karikatürler, süsleme resimleri yayınladı; ama verem geçirdiği için daha çok paşa babasının geliriyle yaşadı. Resimli Hafta dergisinde Birinci Dünya Savaşı yıllarında bazı asker kaçaklarının yargılamasız kurşuna dizilmelerini anlatan bir öyküsü yayınlanınca, halkı kışkırttığı gerekçesiyle İstiklal Mahkemesi tarafından Bodrum’da üç yıl kalebentliğe mahkûm edildi (1924). Birbuçuk yıl sonra aftan yararlanmasına karşın Bodrum’da kalarak, kentin eski adı Halikarnassos’tan Halikarnas Balıkçısı takma adını aldı. Balıkçılık, meyve yetiştiriciliği yaptı, Ege’nin Eski- çağ’dan kalma değerlerinin ortaya çıkarılmasına çalıştı. Çocuklarının öğrenimi için İzmir’e yerleşerek (1947) gazetecilik, turist rehberliği yaptı.
İlk yazı ve çevirileri İkdam gazetesinde yayınlanan (1904) Halikarnas Balıkçısı, konularını deniz ve deniz insanlarının oluşturduğu öyküleriyle ün salmış, gemiciler, balıkçılar, dalgıçlar, süngerciler gibi yaşamları denize bağlı insanların dünyasının, deniz tutkusunun dile getirildği, anlatımı savruk, ama coşkulu, şiirsel, destansı öyküler ve romanlar ile Anadolu’nun Eskiçağ’daki kültürünü tanıtan incelemeler yayınlanmış, 1971 ‘de Kültür Bakanlığı tarafından Devlet Kültür Armağanı verilmiştir.
Öyküleri: Ege Kıyılarından(] 939), Merhaba Akdeniz (1947), Eğenin Dibi (1952), Yaşasın Deniz (1954), Ege ,den (1972), Gençlik Denizlerinde (1973).
Romanları: Aganta Burina Burinata (1946), Ötelerin Çocuğu (1956), Uluç Reis (1962), Turgut Reis (1966), Deniz Gurbetçileri (1969).
Deneme-inceleme: Anadolu Efsaneleri(] 954), Anadolu Tanrıları (1955), Anadolu’nun Sesi (1971), Hey Koca Yurt (1972).