Hanımların Hizmeti

Eline aldığı kuru, bir hurma dalına dayanarak Resulüllahın kapısına kadar gelmiş olan yaşlı bir kadın, içeri girmek arzusunu izhar etmesi üzerine: — Yâ Resulallâh,, kim olduğunu bilmediğimiz bir ihtiyar kadın zatmızı görmek istiyor, dediler. Resul-ü Ekrem Hazretleri: ~ — Müsaade edin, gelsin, buyurdular; İhtiyarlıktan dâima rükû eder halde duran kadın, hurma dalnjdan edindiği asasına dayana dayana Resul- üllaıhın kapısmdan içeri girdi, bir iki adım ilerledikten sonra, kendisini tanıyan Resulüllah hemen ayağa kalktılar, altlarındaki içi hurma lifi dolu minderlerini göstererek oturmasını istediler. Resulüllâhm bu kadma gösterdiği hürmet ve alâka orada hazır bulunan Hazret-i Ömer’in dikkatini çekti, hatta kim olduğunu merak ettiği bu ihtiyareye gösterilen bu ikramı biraz da fazla gibi bulduğu içindir ki, ihtiyar kalkıp gittikten sonra: — Yâ Resulallâh, bu kadm kimdi ki, kejıdisine aya­ ğa kalkacak kadar hürmet ettiniz, minderinizi verecek kadar alâka gösterdiniz? dedi. Resulüllâhm cevabı tek cümleden ibaretti: ■ — Bu kadm, bizim Hatice’nin dostlarmdandı! Burada aklınfııza şöyle bir ¡sual geliyor: — Resulüllah Hasretleri senelerce evvel vefat etmiş olan Hatîce validemize neden bu kadar alâka duyuyordu ki, O’nun dostlarına bile ayağa kalkıyor, minderlerini vermek kadirşinaslığında bulunuyorlardı? Hatice validemizin kendisini bu derece sevdiren hususiyeti ne idi? Bu sualin cevabını da, Hazret-i Aişe validemizin ha zır bulunduğu bir mecliste cereyan eden bir hatırada bulmak mümkündür. Fahr-i Kâinat Efendimiz, bir âile sohbetinde Hazret-i Hatice Validemizi uzun uzun yadetmiş, bazı hatı raları yeniden anlatarak,’ geçmiş günlerini dile getirmiş ti. Hazret-i Aişe Validemiz: — Yâ Resulâllah, senelerce ev^el ölüp gitmiş olan bir yaşlı kadını bu kadar hatırlayıp yâd etmekte ne fayda var? Allahu Züloelâl size O’ndan daha genç ve güzelini ihsan etmiş, ağzında dişi bile kalmamış bir ihtiyar’yerine daha gencini vermiştir, dedi Aişe Validemizin bu sözlerine kargı Resulüllah .Hazrptlp.rînin • Hz. Hatice validemizi niçin unutmadığını bildiren şu cevaplarını dikkât ve ibretle, okumaktayız! \ — ‘ Yâ Aişö! Seneler geçtiği halde ^Hatice’yi unutma yıgım, Ö’nun dış güzelliğinden değildir, Herkes beni re# ve inkâr, ettiği za,man Hatice bana inandı ye tasdik etti/ I Etrâfımdakiler bana, yalancısın, .dediği, zaman Hatice bana* doğru söylüyorsun, asla çekinme, dedi. İnsanların benden^ bir pulu esirgediği zaman, Hatice, bütün servetini pnükne sürerek bunların hepsi emrindedir, istediğin kadar harcayabilirsin, dedi. Dünyada yaliıız- kaldığım .günlerde Hatice benden asla geri kalmadı, bunların hepsi geçicidir, üziilme ileride bu güçlükleri kolaylıklar takip edecektir, dedi. İşte ben Hatice’yi, bu fedakârlıkları için unutmuyorum !! Hz. Hatice’yi’ seneler gşçtiğî halde unutturmayan meziyetleri, kadtn arkadaşına, otuMuğu minderini ver’ .direcek kadar kazanmış olduğu itibar ve kıymeti, hanımların dikkâtlerini çekmelidir. Mü’mine hanımlar, Islâm dâvâsı uğrunda fedakârca çalışan kocalarına köstek değil işte böyle Hatice validemiz gibi destek olmalı, birer’ Hazret-i Hatice misali, kıymetlerini mücahit kocaları nezdinde yükseltip, bü­ tün kuvvet ve imkânlarıyla dâva uğrunda çalışan efendilerini takviye ile yardımcı olmalıdırlar. Resûlüllahm muhterem refikalarının kendilerini asla unutturmayan şu fedakârlıklar! kocaları Islâm’a hizmet gayretinde olan hanımlara bir fikir vermelidir!