İŞGÜCÜ, bir insanın vücudunda, yaşayan kişiliğinde varolan ve herhangi bir türden kullanım değerleri üretme sürecinde harekete geçirdiği fiziksel ve zihinsel yeteneklerinin bütünü. İşgücü, emekçinin, belli bir amaca yönelik iş yapma, emek harcama yeteneğidir; yaşayan insan organizmasının bir özelliğidir, işgücü ile emeği birbirinden ayırdetmek
|
TÜRKİYE’DE İŞGÜCÜ FAZLASI (15 ve daha yukarı yaşta Kadın – Erkek) |
||
|
Yıllar |
Bin Kişi |
% |
|
1978 |
2.110 |
12.69 |
|
1979 |
2.366 |
14.00 |
|
1980 |
2.651 |
15.43 |
|
1981 |
2.953 |
16.88 |
|
1982 |
3.289 |
18.19 |
|
kaynak: |
DPT | |
| 2590 |
gerekir. İşçinin işgücünü harcayarak yarattığı değer (emek) ile işgücünün değeri farklı büyüklüklerdir. Öte yandan işgücü, bir ülkenin potansiyel emek arzı kapasitesini göstermek için de kullanılır. Diğer bir deyişle bir ülkedeki nüfusun üretici durumda bulunan kesimi (14-65 yaş arası) dile getirir.