i. (ar. ğarâbet’- ten istiğrab). Esk. Garip bulma, şaşma: Âdeta bir muammayı andıran bu telgraf, pek ziyade merak ve istiğrabımı, mucip oldu (Atatürk). || İstiğrap etmek, şaşırmak, garip bulmak. || Nazar-ı istiğrab, garipseyerek bakma. || Şayan-ı istiğrab, garip bulmaya değecek durumda olan. ♦ Istiğ rab at çoğl. i. Esk. Garip bulmalar, şaşmalar,
İSTİĞRAP veya İSTİĞRAB
09
Eki