i. (ital. straglio’dan). Denize. Ana direk ve çubuklarını teplerinden baş ve kıç doğrultusunda tutan tel veya bitkisel halat. (Yerlerine göre adlandırılan bu donanım halatlarının ana direklerden inenlerine «ana istiralya», gabya çubuğundan inenlere «gabya istiralya- sı», babafingo çubuğundan inenlere «babafingo istiralyası», babafingo çubuğunun kont ra payından inenlere «istiralyata» denir.) || Ağaç gemi yapımında postaları baştan kıça kadar birbirine bağlayan yatay kuşak. || Gemi ambarlarında, alabandalarda ve perdelerde yüklerin saçla temasını kesmek için postaların veya köşebentlerin iç dalları ü- zerine uygun aralıklarla baş kıç doğrultu
Foto. Guillard, Yan-Dieuzaide-Rapho (LAROUS8E)
İST
sunda veya dikey olarak tespit edilmiş 5 X 15 sm kalınlığında tirizler. (Bunlara ambar tirizi de denir; bk. daneç.) || İstiral- ya izbarçosu, çift doblinli izbarço bağı. (Doblinin biri içine oturmak suretiyle izbarço tahtası yerine kullanılır.) || İstiralya payı, seren yelkenlerinin alt kısmındaki kavis. (Buna altabaço çalımı da denir.)
İSTİRALYA veya İSTİRALYATA
10
Eki